Μοιάζει μακρινή η εποχή που το βαρέλι διαμόρφωνε σε μεγάλο βαθμό το οινικό αποτέλεσμα. Πλέον, ο περιορισμός του και η αλλαγή προτύπων, αποτελούν κοινή διαπίστωση. Μέχρι χτες όμως, υπήρξε έντονος ο προβληματισμός σχετικά με την επιρροή του ξύλου στο τελικό αποτέλεσμα, υπερβολικά ίσως. Εδώ που τα λέμε, ο αποχωρισμός του κρασιού από την αγκαλιά του […]
Είθισται να αναφερόμαστε σε καλές χρονιές στο κρασί, εξαντλώντας τα όρια μιας γενίκευσης. Είναι λογικό να συμπεριλαμβάνουμε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια σε μια παραδοχή; Μάλλον όχι. Επικρατούν οι ίδιες συνθήκες σε όλη την χώρα μέσα σε ένα έτος; Σίγουρα όχι. Από στατιστικής πλευράς, πιθανότατα θα «μηδενιζόταν η κόλλα μας». Αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς, ή […]
Το απόλυτο wine pairing για το ονειρικό γιορτινό τραπέζι! ART DE LA TABLE. ΓΙΟΡΤΕΣ. ΣΤΙΓΜΕΣ ΖΕΣΤΕΣ. Ένα μεγάλο τραπέζι όπου όλοι οι καλοί χωρούν. Όλοι εσείς, οι αναγνώστες του winetaster, που δεν πάψατε να δοκιμάζετε, να εξερευνάτε, να ανακαλύπτετε, όλοι καλεσμένοι! Ένα τραπέζι χωρίς γωνίες, χωρίς διακρίσεις και προκαταλήψεις. Τραπέζι αισιόδοξων οπαδών της επικούρειας […]
Σε λάθος εποχή έζησε ο Καμύ, ο Αλμπέρ Καμύ που εντρύφησε στην έννοια του παραλόγου. Γιατί τότε που το ερμήνευε φιλοσοφικά, το προσέγγιζε σαν διανοητική πραγματεία. Στις μέρες μας θα το ζούσε. Ατόφιο, ωμό. Το παράλογο που βασιλεύει. Το λίγο που φαίνεται πολύ και το πολύ, λίγο. Είναι ο κανόνας και η εξαίρεση. Ο άνθρωπος […]
Για τα ΜΕΓΑΛΑ ΚΡΑΣΙΑ τα νεκρά, εκείνα που χάθηκαν πριν γνωρίσουμε το μεγαλείο τους. Η μεγάλη χαρά και η μεγάλη λύπη. Το γαϊτανάκι. Μια προγραμματισμένη συνάντηση αναβληθείσα. Χρόνος άχρονος. Μόνο με κενό μοιάζει εκείνη η ώρα που ένα σπουδαίο κρασί λυγίζει, όταν ο χρόνος το κατακερματίζει, το σπάει σε χίλια κομμάτια. Η απώλεια ενός […]
Δοκιμές κρασιών που τάζουν «πλούτο», αλλά αντί αυτού, αποδεικνύεται άνθρακας ο θησαυρός. Όσο κι αν η κριτική αντιμετωπίζεται κάποιες φορές με καχυποψία ή σκεπτικισμό, καθώς φύσει και θέσει είναι λογικό να ασκεί πιέσεις, δεν παύει να έχει ως πρωταρχικό της μέλημα τη βελτίωση των κακώς κειμένων του αντικειμένου της. Η παρούσα γραφή αναφέρεται στα […]
«Τα πάντα ρει». Ακόμα και ό,τι νομίζουμε γνωστό, αν το δούμε μετά από καιρό, με άλλα μάτια, φαίνεται διαφορετικό. Μιας και η εξέλιξη θεωρητικά είναι μια ατέρμονη διαδικασία, ο εφησυχασμός δεν υπήρξε ποτέ επιλογή. Όσο και αν η δουλειά των καταξιωμένων μας παραγωγών κρασιού αναγνωρίστηκε, οι προκλήσεις για τη διατήρηση των επιδόσεων δεν σταματούν. Εκείνα […]
Πόσες φορές η όραση μας οδηγείται σε θαύματα; Η ανάγκη όμως να πιστεύουμε σε αυτά, σαν μια αδιόρατη δύναμη που μας ωθεί στην αισιοδοξία, παρά τις όποιες αντιξοότητες, αποτελεί την πεμπτουσία της ελληνικότητας. Η λιτότητα του ελληνικού λευκού εξαγνίζει τις ψυχές, ενώ τις ασκεί στο μέτρο. Η δύναμη του ήλιου, σαν διαρκής υπενθύμιση πως όλα […]
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ! «Ξέρω τι έκανες πέρσι την ανάσταση», θα μουρμούριζε σαρκαστικά το πονηρό αρνάκι μασουλώντας τριφυλλάκια ανέμελο. «Σε καραντίνα ε;». Μηδένα προ του τέλους μακάριζε! Εντάξει, καλή η υπομονή, αλλά δεν τρώγεται! Ε μα ναι. Ο τροχός όμως γυρίζει, η άνοιξη ανθίζει και το μπαρούτι μυρίζει! Σπινθηρίζουν ήδη τα φιτίλια, ενώ […]
H φημισμένη γεύση. Υψηλές προσδοκίες και ανάλογες απαιτήσεις την ακολουθούν συνήθως. Φήμη, τι είναι φήμη άραγε; Η φήμη ξεθωριάζει με τον πρώτο ήλιο. Ποιος μπορεί να εγγυηθεί πως η ΓΕΥΣΗ της όποιας γαστρονομικής ύπαρξης θα διαρκέσει εσαεί; Αντίθετα, ο ήλιος θα συνεχίσει να ανατέλλει σίγουρα. Κι επειδή καθώς λέγεται «ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον», μόνο […]
Δημοσιογράφος οίνου και γεύσης. Πιστοποιημένος από τη σχολή του Λονδίνου Wine & Spirit Education Trust (WSET) of London και το επαγγελματικό κέντρο WSPC. Κάτοχος του Advanced International Award in Wines & Spirits.
