Ενώ το βαθύ καλοκαίρι ξεσπά αδυσώπυτα πάνω μας την καυτή του ανάσα, η πόλη δεν του ταιριάζει. Η πρωτεύουσα λυγίζει σαν πυρακτωμένο μέταλλο. Σπρώχνουμε τις ζεστές μέρες σαν βαριά κάρα. Πιο πολύ τώρα, «i can stand a little rain», για να θυμηθούμε και τον Cocher. Αναζητώντας τη δροσιά σε κάθε γουλιά, το κρασί οφείλει να […]
Επιλέγουμε ατόφιο χρυσό, νησιωτικό Ζακυνθινό, για ταίρι στο ελληνικό δοξαστικό μας καλοκαίρι! Το καλοκαίρι, οι λοιπές εποχές μοιάζουν σαν να μην υπήρξαν ποτέ. Με τον ερχομό της μεγάλης εποχής, πιο ελληνική από οποιαδήποτε άλλη, οι άλλες απομακρύνονται όπως αποτραβιέται το κύμα στην ακρογιαλιά. Νιώθουμε τότε όλοι πως αλλάζουμε, ίσως πως γινόμαστε και πάλι παιδιά, […]
Πόσες φορές η όραση μας οδηγείται σε θαύματα; Η ανάγκη όμως να πιστεύουμε σε αυτά, σαν μια αδιόρατη δύναμη που μας ωθεί στην αισιοδοξία, παρά τις όποιες αντιξοότητες, αποτελεί την πεμπτουσία της ελληνικότητας. Η λιτότητα του ελληνικού λευκού εξαγνίζει τις ψυχές, ενώ τις ασκεί στο μέτρο. Η δύναμη του ήλιου, σαν διαρκής υπενθύμιση πως όλα […]
Το «κοκοράκι» του Παπαγιαννάκου, που στολίζει διαχρονικά ως έμβλημα το σαββατιανό του κτήματος, μοιάζει να επιλέχθηκε για να αφυπνίσει τους απανταχού φίλους του κρασιού! Αλέκτωρ λάλησε και η έλευση του αναγεννημένου αττικού σαββατιανού έκανε αισθητή την παρουσία του! Στην single vineyard εκδοχή του, προερχόμενη από το διακεκριμένο αμπελοτόπι που φέρει την ονομασία «vientzi», αποδεικνύεται πως […]
Με το Museum, ο Βαγγέλης Γεροβασιλείου δημιουργεί ένα πρότυπο, ένα λευκό κρασί δεξιοτεχνίας που δείχνει το δρόμο! Αν ο δρόμος που απαιτείται να διανυθεί, δείχνει και την αξία του προορισμού, το Museum του Γεροβασιλείου φτιάχτηκε για αυτό! Για τους ταξιδευτές που έχουν την ψυχή να στηρίζει τα πόδια τους και κάθε νέα κατάκτηση αποτελεί […]
To artisanal ξινόμαυρo από τον ranger του Αμυνταίου Τίποτα δεν είναι το ίδιο από τότε που ο Laurens Hartman αγκυροβόλησε στο ψυχρό Αμύνταιο! Από τότε που η κιβωτός των ιδεών του προσάραξε στο άκρο του ελληνικού βορρά, έκανε αισθητή την παρουσία της. Με τον ερχομό του, έφερε μαζί του έναν άνεμο αλλαγής, ικανό να […]
O Μποσινάκης ποίησε μοσχοφίλερο ή το μοσχοφίλερο ποίησε τον Μποσινάκη; Τι απαιτείται για να βάλει κανείς το όνομά του σε μια ετικέτα και να ρισκάρει τα πάντα για αυτό; Ένα ερώτημα όμως, είναι απλά ένα ερώτημα. Η συντομία του, πολλές φορές αδικεί την όποια απάντηση. Ερώτημα είναι και το εξής: τι απαιτείται για να […]
Κανείς δεν γλύτωσε το «ζύγισμα» του χρόνου. Για άλλους είναι απειλή, για άλλους εξέλιξη. Το ίδιο ισχύει και για το κρασί. Ένα καλό κρασί παλαίωσης δεν είναι ένα τυχαίο κρασί. Και αυτό γιατί στη θέση του δεν θα μπορούσε να βρίσκεται οποιοδήποτε άλλο. Πρόκειται για ένα κρασί που γεννήθηκε για να κατακτήσει τη θέση που […]
Από την ανάσταση στην επανάσταση! «Ξέρω τι έκανες πέρσι την ανάσταση», θα μουρμούριζε σαρκαστικά το πονηρό αρνάκι μασουλώντας τριφυλλάκια ανέμελο. «Σε καραντίνα ε;». Μηδένα προ του τέλους μακάριζε! Εντάξει, καλή η υπομονή, αλλά δεν τρώγεται! Ε μα ναι. Ο τροχός όμως γυρίζει, η άνοιξη ανθίζει και το μπαρούτι μυρίζει! Σπινθηρίζουν ήδη τα φιτίλια, ενώ […]
H φημισμένη γεύση. Υψηλές προσδοκίες και ανάλογες απαιτήσεις να την ακολουθούν συνήθως. Φήμη, τι είναι φήμη άραγε; Η φήμη ξεθωριάζει με τον πρώτο ήλιο. Ποιος μπορεί να εγγυηθεί πως η ΓΕΥΣΗ της όποιας γαστρονομικής ύπαρξης θα διαρκέσει εσαεί; Αντίθετα, ο ήλιος θα συνεχίσει να ανατέλλει σίγουρα. Κι επειδή καθώς λέγεται «ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον», […]
Γευσιγνώστης κρασιού και αποσταγμάτων. Πιστοποιημένος από τη σχολή του Λονδίνου Wine & Spirit Education Trust (WSET) of London και το επαγγελματικό κέντρο WSPC. Κάτοχος του Advanced International Award in Wines & Spirits.
