Όσο θα ακουμπά το βλέμμα θάλασσα, θα είμαστε σε καλό δρόμο. Πάνω σε τούτη τη γαλάζια νησίδα που ζήσαμε, η πορεία μας αρμυρισμένη. Δίπλα στο νερό χτίσαμε τις μεγάλες μέρες μας. Ανάμεσα σε ουρανό και θάλασσα η πλεύση μας, εκεί όπου σμίγουν οι εποχές μας. Στη Μονεμβασιά του κρασιού συναντούμε το καλοκαίρι. Εδώ όπου σμίγουν […]
Όσο κι αν ανοίξουμε τα χέρια μας, τον ήλιο δεν μπορούμε να τον αγκαλιάσουμε. Όσο κι αν έχουμε ανάγκη τη ζεστασιά του, δεν θα καταφέρουμε να τον κοιτάξουμε κατάματα, γεγονός που μας υποχρεώνει να στρέφουμε αλλού το βλέμμα. Ίσως αυτός να είναι και ένας από τους λόγους που επινοούμε ατομικά σύμπαντα για να εξερευνήσουμε. Ίσως […]
Από το «ήμουν κι εγώ στο ασανσέρ», στο «ήμουν κι εγώ στο πούλμαν»! Σε ένα πούλμαν με γαστρονομικό προορισμό, με ανοιχτές πόρτες και παράθυρα, με αναπαυτικά καθίσματα, κεριά, μουσικές, χαρούμενα πρόσωπα! Οι συνδαιτημόνες, σαν συνεπιβάτες ενός πούλμαν, μοιράζονται θέσεις σε τραπέζια στημένα σε διαμερίσματα της πόλης, όπως οι άγνωστοι συνταξιδιώτες μοιράζονται κοινό χρόνο που οδηγεί σε […]
Σαν κλείνουν τα μάτια μια στιγμή και η ζωή φαντάζει με αναλαμπή στην κοιλάδα του αμφιβληστροειδούς, είναι κανείς μόνος. Στη μέση ενός αμπελώνα, στην κορυφή μιας δεξαμενής πάνω στο «καπέλο», ή στις δύσβατες πεζούλες που το όνειρο του οινοποιού σαν αγριμάκι χορεύει. Ένας άνθρωπος που ρεμβάζει στα πέρατα της δημιουργίας είναι ευλογία μα και κίνδυνος. […]
Δεν είναι λίγες οι φορές που σηκώνεται η σημαία σαν ένδειξη πως «το κρασί είναι υπόθεση υποκειμενική». Θέση που υποστηρίζει πως το όλον του κρασιού εξαρτάται μόνο από τον αποδέκτη του. Πως όλα είναι σχετικά, πως πάσα ερμηνεία είναι ακόμα μία εντύπωση και πως ουσιαστικά το κρασί δεν κάνει τη διαφορά, αλλά αποκλειστικά το γούστο […]
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ της ανοιχτής κουζίνας, της παρέας, της οικογένειας, της αχνιστής κατσαρόλας. Χριστούγεννα της πόλης, της επαρχίας, της αλληλεγγύης, της προσφοράς. Χριστούγεννα χωρίς διακρίσεις, χωρίς προκαταλήψεις. Χριστούγεννα για όλους. Χριστούγεννα με συγκινήσεις, με μοίρασμα, με θερμές αναμνήσεις. Χριστούγεννα της παράδοσης. Χριστούγεννα του φιλότιμου. Τα καλύτερα Χριστούγεννα μαγειρεύονται! Στα Χριστούγεννα αρμόζει κουζίνα ήθους, χωρίς υπερβολή, αληθινή μαγειρική […]
Νόστος, Μύθος ή Ήθος; Στην ερώτηση προς έναν δηλωμένο «φίλο του κρασιού» κάποτε, σχετικά με τι τον κέρδισε στο κρασί, δόθηκε η εξής μονολεκτική απάντηση: «Το παραμύθι». Απόκριση που μπορεί να προκαλέσει αμηχανία ομολογουμένως. Όχι γιατί δεν αναμένεται κάθε είδους τοποθέτηση όταν πρόκειται για κρασί, αλλά γιατί ακόμα και αν νομίσει κανείς πως έχει […]
Στη γη που γεννά κρασί, σύννεφα δεν βαστούνε για πολύ, γρήγορα προσπερνούνε τον ήλιο να υποδεχθούνε! Οινότρια γη δοτική, έδαφος ελληνικό, καρπερό. Γη που τη νιώθεις σαν γονατίσεις. Η θέρμη από το χώμα πάνω στα γυμνά χέρια. Έτσι γεννιέται η επαφή με την ιδέα που πρεσβεύει το κρασί. Και κάπως έτσι μπορεί να […]
Η πραγματικότητα δεν έκρυψε ποτέ το σκληρό της πρόσωπο. Τις περισσότερες φορές μάλιστα, ξεπερνά και τη φαντασία. Μα πόση φαντασία χρειάζεται για να δείξει κανείς στοιχειώδες έστω ενδιαφέρον για μια φυσική καταστροφή; Ποσώς δε για την πρόληψή της; Χρειάζεται μόνο ευαισθησία και ανθρωπιά. Mπορούμε ΟΛΟΙ να κατανοήσουμε το δράμα των αμπελουργών και των οινοποιών που […]
Χρειάζονται άραγε προσευχές για να ελπίζουμε στο μέλλον των κρασιών της Σαντορίνης; Σε τι βαθμό μπορεί να απειλείται η οινοποιητική δραστηριότητα στην οινική μας πρωτεύουσα; Αν κρίνεται αναγκαία η διατήρηση των ιστορικών αμπελώνων, είναι αδιανόητη η ανάπτυξή τους; Για πόσο ακόμα θα πιέζεται η λειτουργικότητα της ατμομηχανής παραγωγής μεγαλειωδών οίνων; Μπορεί η σπουδαία ποικιλία του […]
Δημοσιογράφος οίνου και γεύσης. Πιστοποιημένος από τη σχολή του Λονδίνου Wine & Spirit Education Trust (WSET) of London και το επαγγελματικό κέντρο WSPC. Κάτοχος του Advanced International Award in Wines & Spirits.
