Την Ηλιάνα Μαλίχιν τη γνωρίσαμε μέσα από τα λευκά της κρασιά. Ανέκαθεν όμως, το κρασί αποτελούσε το μέσο για εκείνη να εκφράσει πολλά περισσότερα. Το όραμά της. Και αυτό είναι αρκετό για να σεβόμαστε τον καρπό της δουλειάς της. Με ιδιαίτερη χαρά την είδαμε να παρουσιάζει εκλεκτά κρασιά, κρασιά μόχθου, που ποτέ δεν επαναλάμβαναν τον εαυτό τους, ούτε ακολουθούσαν την πεπατημένη οδό. Κρασιά γοητείας από σπάνιους «σκαρφαλωμένους κρητικούς αμπελώνες», που καλούσαν τον φίλο του κρασιού να μυηθεί σε μια ευρύτερη φιλοσοφία, να μεταφερθεί νοερά όπως η ίδια επιθυμεί στον τόπο που τα γεννά.
Η Μαλίχιν συναντά το λιάτικο. Μια συνομιλία που αναμέναμε. Το πρώτο της ερυθρό κρασί, εσοδείας 2020, σαν σκαρίφημα για το μέλλον. Ενδεχομένως και η ίδια η ποικιλία του λιάτικου να περίμενε μια απόδοση από την αγαπητή οινολόγο. Τώρα πια φαίνεται να ολοκληρώνεται μια γνωριμία. Μόλις 1300 περίπου φιάλες, άλλα τόσα καλέσματα για να απολαύσουμε τον μεταξύ τους διάλογο! Κάθε φιάλη και μια ευκαιρία να παραστούμε σε μια σπάνια συνεύρεση, που όπως φαίνεται σηματοδοτεί τις εξελίξεις για το κρητικό κρασί.
Η φύση στο επίκεντρο
Σε τι διαφέρει μια αληθινή «vigneron» από μια απρόσωπη οινοποιό; Πρωτίστως από τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται το κέρδος. Από το είδος της θυσίας, την καθαρότητα της επιλογής που οδηγεί στο ζητούμενο και την ποιότητά του. Από τη συνέπεια στις ιδέες τους και την αποφασιστικότητα που απαιτεί η εφαρμογή τους στην πράξη. Κυρίως όμως από το ήθος.
Η Μαλίχιν δεν διαπραγματεύεται τα πιστεύω της. Θερμός υποστηρικτής της φυσικής οινοποίησης και της οικολογικής προσέγγισης, ακολουθά την ίδια τη φύση. Βήμα βήμα την ανακαλύπτει, κι εκείνη με τη σειρά της, της φανερώνεται. Έτσι κτίζεται μια σχέση εμπιστοσύνης που ανθίζει και καρποφορεί. Η Ηλιάνα πάντα παρούσα στους αμπελώνες, διατηρεί στενή επαφή με τα αμπέλια της, εκεί όπου όλα ξεκινούν. Εκεί σμιλεύει και το κρασί της. Πασχίζει μαζί με τους αμπελώνες, αγωνιά μαζί τους, μεγαλώνει μαζί τους. Μάχεται με πάθος και δυναμισμό για να τους κατανοήσει, να τους εξυγιάνει και να τους απαλλάξει από παρεμβάσεις που προσβάλουν τη βιωσιμότητα και θίγουν τους φυσικούς ρυθμούς τους. Το κρασί της είναι αγνή φιλοσοφία που σέβεται την παράδοση, αλλά ατενίζει με περηφάνια το μέλλον.
φωτογραφία: winetaster.gr
Το λιάτικο της Ηλιάνας
Χρώμα ρουμπινί, μέτριας προς υψηλής έντασης. Αρώματα λεβάντας, γλυκόριζας, δερματίνης και καστανής ζάχαρης, μαζί με υπέροχη ανθική διάσταση, σοκολάτα και βοτανικές νότες. Ώριμα μαύρα και κόκκινα φρούτα του δάσους, φραμπουάζ, βατόμουρα και ζαχαρωμένη φράουλα. Ξηρό, αλλά με τονισμένη γλυκύτητα στο στόμα, τα υπολειπόμενα σάκχαρα και η υψηλή αλκοόλη που «τσιμπάει», προκαλούν τη μετριασμένη+ οξύτητα να διατηρεί την ισορροπία. Ζωηρές και οι μέτριες+ τανίνες. Γεύσεις από φασκόμηλο, λεβάντα κι άχνη ζάχαρη, μαρμελάδα βατόμουρο και μαγειρεμένη φράουλα. Μέτριας διάρκειας αλκοολική επίγευση σοκολάτας και άγριων βοτάνων.
Ιδιαιτέρως ποιοτική πρώτη ύλη, εκτεθειμένη όμως σε έντονα αλκοολικό περιβάλλον. Σαφής ωστόσο, γοητευτική και με αξιόλογο βάθος. Όμορφα λεπτά χαρακτηριστικά αναδεικνύουν τη θηλυκή εκδοχή της ποικιλίας, παρά την αντιφατική αλκοόλη. Η όποια υπερβολή αντιφάσκει με τον χαρακτήρα του σταφυλιού αυτού, καθώς λειτουργεί εις βάρος της δυναμικής του φρούτου και περιορίζει τον ελεύθερο χώρο για να εκφραστεί η χάρη του. Από την άλλη πλευρά, διαχειρίζεται εύστοχα το δίλημμα για την επιλογή δρυός, που ανακουφίζει το κρασί και το απαλλάσσει από την επιβλητική της παρουσία. Του ταιριάζει απόλυτα.
Όλα δείχνουν έναν υποσχόμενο καρπό, ενδεχομένως προερχόμενο από σημαντικής ηλικίας αμπελώνα, πλήρως ικανό και σε ετοιμότητα να αποδώσει τα μέγιστα. Αρκεί η κατεύθυνση που θα ακολουθηθεί να σέβεται την κομψότητα και τη φινέτσα που πρεσβεύει. Ας μην ξεχνάμε πως πρόκειται για πρωτόλεια οινοποίηση, και ως τέτοια, πείθει πως τα καλύτερα έρχονται. Ένα μοντέρνο κρασί σε εξέλιξη, που επιζητά να διασωθεί η έμφυτη κι ευαίσθητη κράση ενός πολύτιμου καρπού, να περιοριστούν οι δομικές εξάρσεις που πιέζουν τις ισορροπίες, επιτρέποντας στο φρούτο να απογειώσει το σύνολο. Έχει όλα τα φόντα για να το πετύχει, και θα το πετύχει σίγουρα. Προτείνεται χρήση ποτηριού Βουργουνδίας μετρίου όγκου και κατανάλωση ως τα επόμενα 3-4 χρόνια. (89/100)