Marqués de Riscal, όνομα μεγάλο, ειδικά όταν συνοδεύεται από τις λέξεις Gran Reserva, το πρόσωπο κάθε σοβαρού οινολάτρη λούζεται με χαμόγελο. Από τα κρασιά τα συλλεκτικά, εκείνα που ορίζουν κάθε έννοια κλασικότητας και στολίζουν περήφανα τα κελάρια των απανταχού μυημένων φίλων του κρασιού. Μια Gran Reserva είναι πάντα ένα κρασί υπομονής. Με υπομονή δημιουργείται και υπομονή επικαλείται για να εξελιχθεί όπως της αξίζει. Όταν όμως έρχεται η ώρα η καλή να μας αφηγηθεί το ταξίδι της από το μακρινό 2005, οι ευχές πραγματοποιούνται και οι γιορτές μόλις τώρα ξεκινούνε!

Η διαπρεπής Rioja

Γνωστή η Rioja για την επιμονή της να κτίζει κρασιά με συνέταιρο τον χρόνο, εδώ ο χρονογράφος της ωρίμασης τερματίζει πολύ αργότερα από εκείνον του υπόλοιπου κόσμου! Για δυόμισι χρόνια το tempranillo αναπαύεται σε αμερικάνικη δρυ, ενώ μετά την εμφιάλωση συνεχίζει η αναγωγική παλαίωση για τρία ολόκληρα χρόνια στα κελάρια του διάσημου οινοποιείου. Τίποτα λιγότερο δεν είναι αποδεκτό στην περιοχή που φημίζεται για την αυστηρότητά της στη διατήρηση της ποιότητας, αλλά και για την προσήλωση στην παράδοση. Με έδρα την Rioja Alavesa, περιοχή που απολαμβάνει ηπιότερο κλίμα και αναπτύσσεται στην ενδιάμεση ζώνη της Rioja υψομετρικά, το όνομα Marqués de Riscal δημιουργεί από το 1858. Μπορεί δε να περηφανεύεται πως εκεί εμφιαλώθηκε η πρώτη Rioja! Από τότε, πολλές και σημαντικές οι επιτυχίες, καθώς ήδη από το 1895 το κρασί με τη γνωστή επωνυμία, υπήρξε το πρώτο εκτός Γαλλίας κρασί που τιμήθηκε με δίπλωμα αξίας από την επιτροπή του Bordeaux. Μέχρι και σήμερα το δίπλωμα απεικονίζεται στην ετικέτα της Gran reserva.

Ο κορυφαίας ποιότητας φελλός / φωτογραφία: winetaster.gr

Ισπανική ευγένεια στο ποτήρι

Όταν σταματά ο χρόνος να μετρά, τότε που ο φελλός εγκαταλείπει τη σπουδαία αυτή φιάλη, ακούγονται μόνο οι σφυγμοί της καρδιάς που πάλλεται ρυθμικά. Όταν τα πρώτα αρώματα κέδρου κι αιθέριου ευκαλύπτου επιτίθενται με υψηλή ένταση στη μουδιασμένη όσφρηση, τα βλέφαρα κλείνουν αντί υπόκλισης. Ο αρωματικός καταιγισμός μαίνεται ακλόνητος στρέφοντας τα πυρά του με μανία κατά πάνω μας. Αποξηραμένo θυμάρι, καπνιστό bacon και καβουρντισμένοι ξηροί καρποί, τυλίγονται από εξελιγμένες νότες παλαιωμένου μπαλσάμικου, αποξηραμένου δαμάσκηνου και εκλεκτού δέρματος. 

Η τονισμένη αλμύρα στο στόμα δίνει το στίγμα πως το κρασί αυτό αναζητά ουρανίσκους ευαίσθητους για να εναποθέσει σπάνιες χαρές. Η επίδραση του χρόνου φαίνεται περισσότερο γευστικά, καθώς το φρούτο είναι πιο ευάλωτο πλέον, χωρίς όμως να προδίδει τη γέμιση του ουρανίσκου. Αντιθέτως, τα μαυριδερά υπερώριμα φρούτα, όπως η μαύρη σταφίδα και το δαμάσκηνο, στέκονται άψογα απέναντι στη δυναμική οξύτητα, αλλά και στις στρογγυλεμένες τανίνες του. Γευστικά, κατακλύζεται από φίνα μαύρη σοκολάτα, αποξηραμένα πέταλα ιβίσκου και φύλλα καπνού. Το κλείσιμο είναι εξαιρετικό, με μακρά βοτανική επίγευση που κυριαρχείται από δεντρολίβανο. Πίνεται εδώ και τώρα ως και την εικοσαετία, δίπλα σε ένα σοταρισμένο ζουμερό φιλέτο καλού μοσχαριού με βούτυρο δεντρολίβανου.  (93+/100)

-Κείμενα και φωτογραφίες του παρόντος αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία αποκλειστικά του winetaster.gr-