Άσπρη ΑΣΠΡΟΥΔΑ ξέξασπρη κι απ’ τον ήλιο ξεξασπρότερη!
Αρέσει ακόμα και σε εκείνους που απεχθάνονται τους γλωσσοδέτες! Η σερραϊκή αυτή ποικιλία που ακούει στο όνομα ΑΣΠΡΟΥΔΑ, μάλλον λύνει γλώσσες παρά δένει! Μπορεί να μην απαντάται συχνά, θα τη θυμάται σίγουρα όμως όποιος έχει την ευκαιρία να τη δοκιμάσει! Δεν είναι τυχαία άλλωστε η επιτυχία της στο εξωτερικό, όπου και διαπρέπει! Δεν λείπει από ενημερωμένες λίστες διακεκριμένων εστιατορίων, που απευθύνονται σε μυημένους, αλλά και περιπετειώδεις φίλους του κρασιού!
Το κτήμα Νεραντζή εδρεύει στην εύφορη κοιλάδα των Σερρών, με τον ποταμό Στρυμόνα να τη διασχίζει. Μια ιδιαίτερη τοποθεσία περιβαλλόμενη από πέντε βουνά που δημιουργούν ένα φυσικά διαμορφωμένο πεδίο, όπου και φιλοξενούνται οι αμπελώνες του κτήματος. Εδώ, η τοπική ποικιλία ασπρούδα, προερχόμενη από χαμηλό υψόμετρο, παίρνει σάρκα και οστά σε ένα κρασί που συνεργάζεται με τη βαλκανική δρυ από τέσσερις έως και έξι μήνες.
Το στοιχείο της έκπληξης για την ανωτερότητα του ελληνικού κρασιού εκλείπει όσο κατακτά τη θέση που του αξίζει. Για μια ακόμα φορά, μια “ταπεινή” ποικιλία φαίνεται να μεταμορφώνεται στα χέρια ενός παραγωγού με μεράκι και όραμα. Αυτά τα στοιχεία άλλωστε αποτέλεσαν τη μαγιά της επανασύστασης του ελληνικού κρασιού. Αποτελεί ευτύχημα να διατηρούνται οι αξίες αυτές αναλλοίωτες από τη μία άκρη της Ελλάδας ως την άλλη, να εμπλουτίζονται και να οδηγούν σε μια εξέλιξη με διεθνή απόηχο.
Μια σπάνια ποικιλία σε ένα εξαιρετικό σύνολο / φωτογραφία: winetaster.gr
Η ασπρούδα στο ποτήρι
Μέτριας έντασης χρυσαφί χρώμα. Η διστακτική μύτη αρχικά, σαν έμμεση αναφορά σε ποικιλίες που επικαλούνται εμπειρία παρά ενθουσιασμό, ανοίγει αργά καθώς το κρασί θερμαίνεται στο ποτήρι, μέχρι να φανερώσει τα προσόντα της και να διαψεύσει τους βιαστικούς! Ασιατικά μπαχαρικά και ορυκτά, πλέκονται μαζί με καλοκαιρινό βασιλικό και φινετσάτο κουμκουάτ, σε ένα φόντο υπερώριμων εσπεριδοειδών όπως νεράντζι, κίτρο και καραμελωμένη πορτοκαλόφλουδα, αλλά και υπερώριμο νεκταρίνι. Το αισθησιακά ελαφρώς οξειδωμένο προφίλ, προσδίδει γοητεία και κλείνει το μάτι σε κρασιά “φυσικά”.
Στο στόμα τα πράγματα σοβαρεύουν. Πυκνό κι ελαιώδες, αν και μετρίου όγκου, με συμπύκνωση που κόβεται με το μαχαίρι, συστήνεται μέσα από ένα συμπαγές δομικό πλέγμα. Η αλκοόλη χαμηλά, απόλυτα χωνεμένη, ενώ η μέτρια+ οξύτητα που αχνοφέγγει επαρκεί για να διατηρεί την ισορροπία έναντι της πλούσιας λιπαρότητας που τείνει να επιβληθεί. Βαριές γεύσεις από αγιόκλημα, ώριμο ροδάκινο και γιαρμά, τα εσπεριδοειδή της μύτης, βοτανικές νύξεις και ξυλώδεις. Επίμονη επίγευση αξιόλογης διάρκειας, βανιλάτη και ορυκτή, με πινελιές λευκού πιπεριού. Πίνεται εδώ και τώρα, μαζί με λιπαρά ψάρια σχάρας και άφθονο κέφι! (91/100)