Κανείς δεν γλύτωσε το «ζύγισμα» του χρόνου. Για άλλους είναι απειλή, για άλλους εξέλιξη. Το ίδιο ισχύει και για το κρασί. Ένα καλό κρασί παλαίωσης δεν είναι ένα τυχαίο κρασί. Και αυτό γιατί στη θέση του δεν θα μπορούσε να βρίσκεται οποιοδήποτε άλλο. Πρόκειται για ένα κρασί που γεννήθηκε για να κατακτήσει τη θέση που το βρίσκουμε σήμερα. Η τωρινή του μορφή δε, που ελάχιστα θυμίζει τη νεότητά του, βασίζεται σε αυτή και στην ποιότητά της για τη διάπλαση του. Η αξία έγκειται στο γεγονός ότι κάθε τέτοιο κρασί αποτελείται από αμέτρητους μικρούς εαυτούς που σχηματίζουν το πρόσωπο που γνωρίζουμε σήμερα.

Στην εποχή της ταχύτητας, κρασιά όπως αυτό το Reserve, εκτός από απόλαυση προσφέρουν και επίγνωση. Αν μίλαγε ένα τέτοιο κρασί, αυτό θα μας έλεγε: μη μάχεστε τον χρόνο, ζήστε τον! Οι αναβολές γίνονται απώλειες που τρέφουν τις φοβίες. Αν ζούμε συνειδητά, ο χρόνος ανταμείβει, δεν τιμωρεί. Τέτοια είναι τα δώρα που μας προσφέρει απλόχερα αυτό το vintage ξινόμαυρο της σχολής Μπουτάρη. Μαζί με αυτά και σημαντική πληροφόρηση σχετικά με την εξέλιξη της ποικιλίας που την αγάπησε ο χρόνος όσο καμία άλλη.

Η ιδιαιτερότητα στο σερβίρισμα

Σημεία που θα πρέπει να προσεχθούν για μέγιστη απόλαυση της εμπειρίας που προσφέρουν τέτοια κρασιά, είναι καταρχάς η διατήρηση της Θερμοκρασίας στους 16-17 βαθμούς Κελσίου αυστηρά. Αν επιλεγεί ένα τέτοιο κρασί για τις ζεστές ελληνικές μέρες, τότε ΝΑΙ απαιτείται ψύξη. Ένα δεύτερο σημείο που χρίζει προσοχής, αφορά το άνοιγμα της φιάλης αν όχι από την προηγούμενη μέρα, τότε τουλάχιστον 3 ώρες πριν σερβιριστεί στο τραπέζι! Συνήθως στα ώριμα κι εξελιγμένα κρασιά μιας ηλικίας, καλό είναι να αποφεύγουμε τέτοια διαχείριση, όχι όμως για τα ξινόμαυρα σαν της δοκιμής αυτής! Τρίτον και εξίσου σημαντικό: επιλέξτε ένα «μαζεμένο» ποτήρι, όπως είναι μια κλασική τουλίπα. Αφενός γιατί ο αερισμός έχει ήδη προηγηθεί, αφετέρου γιατί έτσι διασώζεται η ευαισθησία του κρασιού στην ψηλάφηση του και αναδεικνύονται με μεγαλύτερη ακρίβεια οι λεπτομέρειες.

φωτογραφία: winetaster.gr

ΤΟ ΚΡΑΣΙ:

Βαθύ γκρενά χρώμα με κεραμιδί ανταύγειες. Εντυπωσιακά ώριμη και ρουστίκ μύτη, με αρώματα στάχτης, μελανιού, δέρματος και καπνού, σε εξελιγμένο γήινο φόντο μανιταριών και νωπών φύλλων. Αποξηραμένο σύκο και μαύρη σταφίδα, πάστα δαμάσκηνου και νότες από πελτέ τομάτας και δρυός, ανεβάζουν τον πήχη της απόλαυσης. Ξηρό στο στόμα, μετρίου όγκου και υψηλής οξύτητας. Άφθονες ποσοτικά οι τανίνες, επιθετικές κι ελαφρώς ξηρές, παρά την ηλικία του κρασιού. Πιο μετριασμένες οι εντάσεις εδώ και το φρούτο πιο μετρημένο, όπως είναι η μαγειρεμένη φράουλα και η μαρμελάδα βύσσινου. Ξηροί καρποί, κανέλα και βότανα, ενώνονται με γεύσεις από tobacco και μαύρου τσαγιού, καθώς και με πλούσιες γήινες αναφορές. Κλασική επίγευση Μπουτάρη, που θα ξεχώριζε ανάμεσα σε πολλές άλλες, καλής διάρκειας άνω του μετρίου, που θυμίζει θυμάρι, νωπή γη και καφέ espresso.

Ένα κρασί που δείχνει ακόμη μια φορά την κράση του ξινομαύρου. Αμιγώς παραδοσιακού στυλ, δεμένο με το βαρέλι κι εκχειλισμένο επίμονα όπως μαρτυρούν τόσο το χρώμα του, όσο και η απροσπέλαστη δομή που το καθιστά ακόμη και μετά από 16 χρόνια αυστηρό. Διόλου περίεργο πλέον, καθώς οι συνεχείς δοκιμές του winetaster έχουν πολλάκις επιβεβαιώσει πως οι οινοποιήσεις παλαιάς κοπής Μπουτάρη δίνουν κρασιά πολύ σκληρά για να πεθάνουν. Εν πάση περιπτώσει, απαιτούν χρόνο. Παρά ταύτα, στην παρούσα δοκιμή φαίνεται να έχει επιτευχθεί σημαντική συμπύκνωση με τη φινέτσα διατηρημένη, με απαλό οξειδωτικό χαρακτήρα που ενισχύει την αίσθηση πολυπλοκότητας μαζί με προχωρημένη εξέλιξη γήινων αποχρώσεων. Η βέλτιστη ισορροπία αναμένεται μετά την 20ετία!

Χρόνος δοκιμής: 05/2021

Αξιολόγηση: 90+/100

PAIRING

Μοσχαρίσιο συκώτι σχάρας, μαριναρισμένο σε καπνιστή πάπρικα.

-Κείμενα και φωτογραφίες του παρόντος αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία αποκλειστικά του winetaster.gr-