Η ἠχῶ είναι απόδειξη φωνής. Η φωνή είναι απόδειξη ζωής. Αν φέρουμε το ποτήρι στη μύτη όπως ένα κοχύλι στο αυτί, οι γευστικές μελωδίες, σαν κελάρισμα πηγών που εκβάλλουν στον ουρανίσκο μας, συνεπαίρνουν! Με συνταξιδιώτη τη γεύση μας, ίσως αγγίξουμε τις φυλλωσιές των σπάνιων αυτών παμπάλαιων αμπελώνων της Νάξου που προβάλλουν μέσα από τα βάθη του χρόνου. Ίσως ακούσουμε την αντήχηση που άκουσε ο εμπνευσμένος οινολόγος Λευτέρης Αναγνώστου σαν κάλεσμα. ‘Ισως περιδιαβούμε νοερά τις ανεμοδαρμένες ερημικές εκείνες αμπελιές, που σαν φρουροί, δεκάδες χρόνια τώρα ατενίζουν τη θάλασσα από τη βίγλα τους. Ίσως αισθανθούμε τον παλμό της ενέργειας του ιστορικού αμπελώνα στην άγρια εκείνη μορφή του, που γεννά λεβέντικα αυτό το ενδιαφέρον λευκό κρασί: ĒKHÔ.

ĒKHÔ-πλασία / Φωτογραφία: winetaster.gr

Ο μνημειώδης αμπελώνας

Ακροβολισμένα σε μια γωνιά γης στο θεϊκό όρος Ζα της Νάξου, σε υψόμετρο 600 μέτρων πάνω από τη θάλασσα, τα λιγοστά ξεχασμένα αιωνόβια αμπέλια τρέφονταν με αλάτι, άνεμο και καρτεριά. Κρεμασμένα σαν να κυνηγούν τη μαγευτική θέα, μοιάζουν σαν να ετοιμάζονται να πετάξουν πέρα από τις πλαγιές που ακροβατούν. Πρόλαβε φαίνεται τη διάσωσή τους η ασκημένη ματιά του Λευτέρη Αναγνώστου, που τα έπιασε από το φτερό την ύστατη ώρα! Η ηρωική αυτή πράξη, αποτελεί και τον ορισμό της «ηρωικής αμπελουργίας», σύγχρονος όρος που αποδίδεται σε ανάλογες πρακτικές εξόχως απαιτητικών συνθηκών.

Σε τέτοιες ξεχωριστές περιπτώσεις, αρμόζει η μνεία της λαογραφικής μελέτης παρά η αναφορά σε «οινολογικό project». Ο εντοπισμός, αξιοποίηση και ανάδειξη αυτού του μοναδικού αμπελώνα, ριζωμένου στην υψηλότερη κορυφή των Κυκλάδων, αποτελεί συγκινητική πράξη διάσωσης πολιτισμικού στοιχείου. Οι αμπελώνες αυτοί, ερμηνευτές του τοπίου, ζωντανοί καταγραφείς του τόπου, έχουν διαποτιστεί με το νερό της ιστορίας. Η πολύτιμη κληρονομιά τους, η λειτουργικότητά τους με ενεργό αντίκτυπο στο σήμερα, αξίζουν την ανάλογη προστασία. Η αστείρευτη δύναμη της φύσης που γεννά αδιάλειπτα, η άρνηση της να παραιτηθεί, υψώνεται σαν σύμβολο ελπίδας. Η ηχώ του κρασιού σε βρίσκει πριν τη βρεις.

Το αιωνόβιο field blend / Φωτό.: winetaster.gr

Ερμηνεύοντας την ηχώ ’21

Ωχρό λεμονοπράσινο χρώμα προμηνύει φρεσκάδα προς την κατεύθυνση της αγουράδας. Χορτώδης μύτη, από όπου εφορμούν τονισμένη ορυκτότητα σε μορφή τσακμακόπετρας, γρασίδι και σπαράγγι, μαζί με μπόλικη αναγωγή που υπονομεύει ελαφρώς την εύθραυστη και λεπτεπίλεπτη φύση της. Από πίσω, αρώματα από αισθησιακούς λεμονανθούς, lime και τραγανό αρωματικό ροδάκινο, σαν κολώνια πάνω σε λευκό κι ασπίλωτο δέρμα. Ξηρό στόμα, ελαφρύ, με υψηλή οξύτητα που επιβάλλεται στον ουρανίσκο μιας και το σχετικά περιορισμένο ποσοτικά φρούτο στον αντίποδα, της παραχωρεί τον χώρο του. Γεύσεις από άγουρο γκρέιπφρουτ, πράσινο ξινόμηλο και λεμόνι, συνοδεύουν την έντονη φυτικότητα και το διακριτικό ορυκτό στοιχείο της βρεγμένης πέτρας. Μέτριας+ διάρκειας λεμονάτη και βοτανική επίγευση, αφιερωμένη στην αέρινη μορφή ενός λευκού που πατά στις μύτες των ποδιών του.

Η σκληραγωγημένη ηχώ, μετά το ταξίδι της φτάνει τελικά στον προορισμό της. Λιτή και δωρική, ακονισμένη από τις κακουχίες σαν αιχμηρή λεπίδα, διακατέχεται από μια αμεσότητα αλλά και από μια σκληρότητα στην έκφραση, σαν κατάλοιπα μιας δύσκολης επιβίωσης. Το μήνυμά της ωστόσο κατατίθεται με σαφήνεια σήμερα, ακόμα κι αν αυτό συνοδεύεται πολλές φορές από αυστηρότητα. Το κεντρικό νόημα του χρόνιου αφηγήματος που παράμεινε κρυμμένο από τα βλέμματα των ανθρώπων, αποκαλύπτεται κυρίως μέσω της αρωματικής του διάστασης και αφορά τη σκιαγράφηση του terroir όπως αυτό απορροφήθηκε και από την τελευταία ρίζα των εξεγερμένων αυτών αμπελιών! Γίνεται αμέσως αντιληπτό το χρονικό. Η κατάσταση του άγουρου φρούτου, όσο και της ανάλογης σφικτής δομής που το συνοδεύει, επικαλούνται ψυχρά κλίματα, ενώ το απόλυτο pairing δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από ωμά φρέσκα όστρακα με την αλμύρα τους, με μια στάλα λεμόνι και ταμπάσκο. (88/100)

-Κείμενα και φωτογραφίες του παρόντος αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία αποκλειστικά του winetaster.gr-