Για τις φορές εκείνες που δεν μας χωρά η γη, τότε που και ο ουρανός κλείνει όποτε δεν μας αξίζει το απέραντο γαλάζιο του, ο Απόστολος Θυμιόπουλος φαίνεται πως φιλοτέχνησε αυτό το σημαντικό κρασί σαν υπενθύμιση πως ο αγώνας για ζωή αντιτίθεται στον πόλεμο. Ακόμα κι αν η ανθρωπότητα ξεχνά τις ταπεινές ρίζες της και η επιθυμία για κυριαρχία ξεχειλίζει από ποταπή ματαιότητα, το κρασί θα θυμίζει τις καλές μέρες. Γιατί αυτό είναι και θα είναι το κρασί: μια πράξη ενότητας.

Η γη του μόχθου που τρέφει τον άνθρωπο και ο ουρανός της υπέρβασης, το τολμηρό ταξίδι, ο συμβολισμός της αναζήτησης. Ο κύκλος ουρανού και γης, η ατελεύτητη ροή από όπου προκύπτει το μέτρο από το οποίο διέπεται ο άνθρωπος. Η αρμονία, η εξέλιξη και το δικαίωμα στο όνειρο, χωρίς να χάνεται ο σεβασμός στην ίδια την ύπαρξη. Κάθε πόλεμος είναι μια λαμπρή νίκη της λήθης, μια ωμή επίθεση στην αγνότητα που φέρνει τη ζωή στο φως. Αντιθέτως, το κρασί τονίζει την αξία της δημιουργίας, της ομόνοιας, της αλληλεγγύης. Το κρασί είναι ειρήνη.

Το αληθινό κρασί δε, κρύβει χαρές μα και πίκρες. Κρύβει αδιέξοδα, ατυχίες, δοκιμασίες. Ο δρόμος της δημιουργίας άλλωστε, ποτέ δεν ήταν γραμμικός. Ο ίδιος ο Θυμιόπουλος ξέρει πως η επιτυχία δεν έχει ένα χρώμα, αλλά αποτελείται από πλήθος αποχρώσεων, ενώ περιλαμβάνει κι εκείνες των απογοητεύσεων, του πόνου και της θλίψης. Η αξία έγκειται στη συνεχόμενη πάλη που απευθύνεται σε ένα μέλλον με καλύτερες προοπτικές. Αυτή η πίστη είναι και η μεγαλύτερη προσφορά των οινοποιών όλης της γης: το κάλεσμα ένωσης στον ουρανό της ελπίδας, έναν καθαρό ουρανό ηλιόλουστο όπου πετούν πολύχρωμοι χαρταετοί της ειρήνης! Ας πιούμε σε αυτό και ας ευχηθούμε.

Σπουδαίο ξινόμαυρο στην ακμή του / Φωτογραφία: winetaster.gr

Ουρανός όλος αστέρια!

Μέτριο+ γκρενά χρώμα με πορτοκαλί ανταύγειες. Έντονη μύτη με εξαίρετο βάθος, με μαρμελάδα μαύρης ελιάς σε έντονα βοτανικό περιβάλλον, άγριο θυμάρι, ευκάλυπτος και μεθυστικό νυχτολούλουδο. Φύλλα μαύρου τσαγιού, γλυκός καπνός και μαύρη σοκολάτα με κόκκινα πιπέρια, πετιμέζι, πευκόμελο, δαμάσκηνα, μαρμελάδα βύσσινο και blueberries, με μια υπέροχη οξειδωτική χροιά να χτενίζει την όλη αίσθηση διανθίζοντας περαιτέρω την επαφή. Μέτριο σώμα, μέτρια++ (πτητική) οξύτητα, μέτρια+ αλκοόλη ενταγμένη άψογα στο σύνολο και αντίστοιχες τανίνες ζωντανές μα ευχάριστες, πλην αρίστης κοπής. Από μόνες τους θα είχαν άλλα 3 έτη ζωής ακόμα, αν το κρασί δεν έμοιαζε ήδη ολοκληρωμένο. Οι γεύσεις ελιάς, βοτάνων και μπαχαρικών, συναντιούνται με εκείνες από tobacco, βιολέτα και μαύρο τσάι, σε μια επίμονη βαλσαμική μακρά επίγευση δεντρολίβανου, καφέ και σόγιας.

Ένα ξινόμαυρο εσωτερικού επιταχυντή, που θα απειλούσε εύκολα μια Βουργουνδία διπλάσιας ηλικίας, από καλό χωριό και διακεκριμένο αμπελώνα! Πλήρως εξελιγμένο, με την παρουσία πτητικής οξύτητας να οδηγεί το κρασί στο απόγειό του. Δύο φιάλες με ίδια συμπεριφορά το επιβεβαίωσαν. Συνδυασμένο με μελωμένο χταπόδι στιφάδο θα παραμιλούσε και ο Κουστώ! Αν λοιπόν αγαπάτε το ταξίδι και αισθάνεστε πως η γη στερεύει, ο Θυμιόπουλος ξέρει τον δρόμο για τον ουρανό της απόλαυσης, χωρίς περιττές λίστες αναμονής! Προσδεθείτε! (93+/100)

-Κείμενα και φωτογραφίες του παρόντος αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία αποκλειστικά του winetaster.gr-