Πώς θα σας φαινόταν η ιδέα να ήσασταν καλεσμένοι σε δείπνο σε ένα σπίτι της Τοσκάνης που μοιάζει να το ξέχασε ο χρόνος; Κι αυτό γιατί και ο ίδιος ο χρόνος γοητεύτηκε τόσο από την ομορφιά του, που δε θέλησε να το πάρει μαζί του ως λάφυρο; Σε ένα από αυτά τα καλά σπίτια της […]
Την Ηλιάνα Μαλίχιν τη γνωρίσαμε μέσα από τα λευκά της κρασιά. Ανέκαθεν όμως, το κρασί αποτελούσε το μέσο για εκείνη να εκφράσει πολλά περισσότερα. Το όραμά της. Και αυτό είναι αρκετό για να σεβόμαστε τον καρπό της δουλειάς της. Με ιδιαίτερη χαρά την είδαμε να παρουσιάζει εκλεκτά κρασιά, κρασιά μόχθου, που ποτέ δεν επαναλάμβαναν τον […]
Θες viura, θες macabeo, το λευκό αυτό κρασί αποδεικνύεται μοιραίο! Πώς είναι το ενδεδειγμένο λευκό κρασί για να συνοδεύσει ακόμη κι επίσημο δείπνο με υψηλούς προσκεκλημένους; Φιλοτεχνημένο από τα χέρια ενός μαρκήσιου μήπως; Η λευκή αυτή Rioja έχει γεννηθεί για την πιο απαιτητική περίσταση! Η σικάτη αυτή viura, ποικιλία γνωστή και ως macabeo, αντανακλά […]
Στη φανταστική Μοσχόπολη, κει που το φεγγάρι ξενυχτά και ποτέ του δεν γερνά, κει και του κόσμου οι καλοί στήνουνε γιορτή, με κρασί βάλσαμο, να σβήνει μία και καλή του χρόνου την αβάσταχτη πληγή. Μπορούν τα οράματα νέων και ιδιαζόντως ταλαντούχων οινοποιών να φωτίσουν νέους δρόμους στη μικρή μας χώρα; Μπορούν να χαράξουν νέα […]
Χρειάζονται άραγε προσευχές για να ελπίζουμε στο μέλλον των κρασιών της Σαντορίνης; Σε τι βαθμό μπορεί να απειλείται η οινοποιητική δραστηριότητα στην οινική μας πρωτεύουσα; Αν κρίνεται αναγκαία η διατήρηση των ιστορικών αμπελώνων, είναι αδιανόητη η ανάπτυξή τους; Για πόσο ακόμα θα πιέζεται η λειτουργικότητα της ατμομηχανής παραγωγής μεγαλειωδών οίνων; Μπορεί η σπουδαία ποικιλία του […]
Δεν ξεχνώ το περήφανο βλέμμα του Χαρίδημου μπροστά από τη δεξαμενή που έφερε τον αριθμό 15. Αυτή θαρρείς πως ήταν η διεύθυνση της κατοικίας του. Στον αριθμό 15 οινοποιούσε θαύματα. Σιωπηλός τότε, παρακολουθούσε τις εκφράσεις μας μέχρι το χαμόγελο στα χείλη μας να τον επιβεβαιώσουν. Ήξερε. Δεν ανάμενε ούτε επιβράβευση, ούτε χειροκρότημα. Κάπως έτσι, αυτή […]
«Για να καταλάβεις τον κόσμο, χρειάζεται καμία φορά να κοιτάξεις αλλού», σημειώνει ο Καμύ στο «Καλοκαίρι» του. Ίσως επηρεασμένος από το καλοκαίρι το ελληνικό που τόσο αγάπησε. Τότε που τα βλέμματα συναντώνται πάνω από γαλαζοπράσινα πελάγη και οι ψυχές ανοίγουν σαν όστρακα στον ατμό. Ανεμελιά η ακριβή, η στοχαστική ρέμβη, η ανακούφιση της σιωπής, γίνονται […]
Η πραγματικότητα δεν έκρυψε ποτέ το σκληρό της πρόσωπο. Τις περισσότερες φορές μάλιστα, ξεπερνά και τη φαντασία. Μα πόση φαντασία χρειάζεται για να δείξει κανείς στοιχειώδες έστω ενδιαφέρον για μια φυσική καταστροφή; Ποσώς δε για την πρόληψή της; Χρειάζεται μόνο ευαισθησία και ανθρωπιά. Mπορούμε ΟΛΟΙ να κατανοήσουμε το δράμα των αμπελουργών και των οινοποιών που […]
Ο ΜΥΛΩΝΑΣ ΜΕΤΑΚΙΝΕΙ VOUNA! Πέτρα πάνω στην πέτρα δεν αφήνει ο άνθρωπος, καθώς η κίνηση μοιάζει με ζωή. Λέμε πως μοιάζει, γιατί δεν είναι πάντα έτσι. Ζωντανός, πέρα ως πέρα ολοζώντανος μπορεί να αισθανθεί κανείς και χωρίς αυτό. Μια κατάποση είναι αρκετή για να αναρωτιέται για τη γεύση που έχανε ως τώρα. Αν σταθεί […]
Άσπρη ΑΣΠΡΟΥΔΑ ξέξασπρη κι απ’ τον ήλιο ξεξασπρότερη! Αρέσει ακόμα και σε εκείνους που απεχθάνονται τους γλωσσοδέτες! Η σερραϊκή αυτή ποικιλία που ακούει στο όνομα ΑΣΠΡΟΥΔΑ, μάλλον λύνει γλώσσες παρά δένει! Μπορεί να μην απαντάται συχνά, θα τη θυμάται σίγουρα όμως όποιος έχει την ευκαιρία να τη δοκιμάσει! Δεν είναι τυχαία άλλωστε η επιτυχία […]
