Όπως φαίνεται, το κτήμα Χρυσοχόου της Νάουσας έχει βαλθεί να αποδείξει πως «ό,τι λάμπει είναι χρυσός»!  Η ετικέτα που δεν συναντάται εύκολα πια, θαρρείς πως κάποτε πέρασε από τα χέρια του βασιλιά Μίδα! Και αν όχι το ξινόμαυρο, τότε ποια άλλη ποικιλία αρμόζει σε βασιλικό ουρανίσκο; Το παλαιό αυτό ξινόμαυρο του κτήματος Χρυσοχόου είναι αυτό που φαίνεται: ατόφιος χρυσός. Ανάλογη και η χρυσοποίκιλτη ενδυμασία του, με το αποτύπωμα του Μίδα φανερά διατηρημένο και στο περιεχόμενο κυρίως! 

Το ξινόμαυρο έχει τους δικούς του χρόνους. Μια «αργή ποικιλία», προορισμένη να φτάσει μακριά, αλλά και ψηλά! Τα πιο εκχυλισμένα δείγματα, εμφανίζονται τόσο σκληροτράχηλα στη νεότητά τους, τόσο ατίθασα στην εφηβεία τους, που δύσκολα κανείς μπορεί να φανταστεί την αλλαγή συμπεριφοράς κατά την ενηλικίωσή τους! Από την εμπειρία αυτή ως τώρα, ένα ζήτημα που εύλογα προκύπτει, σχετίζεται με τον χρόνο κυκλοφορίας τους στην αγορά. Τέτοια ξινόμαυρα που μοιάζουν με αγριόγατες, οι οποίες εκτός από τα ανεπανάληπτα χρώματα των ματιών τους, διαθέτουν και κοφτερά νύχια σαν νυστέρια, αδικούνται στην αρχή τους και αδίκως ίσως να παρεξηγούνται. Ο μέσος ουρανίσκος μπορεί εύκολα να πέσει θύμα της μοιραίας γοητείας τους! Αν λοιπόν θέλουμε να προσεγγίσουμε με σχετική ομαλότητα ένα καλοφτιαγμένο ξινόμαυρο όπως αυτό του γνωστού κτήματος Χρυσοχόου, οφείλουμε να κάνουμε τον χρόνο σύμμαχό μας.

Παλαιό ξινόμαυρο, κρασί που το επωάζει ο χρόνος 

Vintage Χρυσοχόου στο ποτήρι

Μετρίου+ γκρενά χρώματος με πορτοκαλί ανταύγειες. Υπέροχη μύτη υψηλών εντάσεων. Κρεάτινα αρώματα, λιαστή ντομάτα, μαντζουράνα και φίνο tobacco. Πλούσιο φρούτο για τα δεδομένα της ποικιλίας, αποξηραμένη φράουλα και δαμάσκηνο, αλλά και ώριμο αγριοβύσσινο και μελωμένο μύρτιλλο. Δεμένα όλα σφιχτά, πλαισιωμένα από εξελιγμένες βαλσαμικές και γήινες νύξεις βρεγμένης γης, αλλά και χαρακτηριστικής ορυκτότητας να προσδίδει επιπλέον βάθος. Ξηρό στόμα, μετρίου προς υψηλού όγκου και αντίστοιχης εναρμονισμένης φρέσκιας οξύτητας. Οι τανίνες μπόλικες, στα ίδια επίπεδα ποσοτικά με τα υπόλοιπα δομικά στοιχεία του κρασιού, έχουν όμως καμφθεί ευχάριστα κατά την πάροδο του χρόνου. Γεύσεις από μπόλικο μαύρο μαρμελαδένιο φρούτο, με το δαμάσκηνο και το αγριοκέρασο να κυριαρχούν, μαζί με μαύρη σοκολάτα, πολυτελές δέρμα, καβουρντισμένους ξηρούς καρπούς και μαύρο τσάι. Ορυκτότητα σε αφθονία, με ισχυρές δόσεις από γραφίτη και ποτ πουρί να προσθέτουν επίπεδα. Κομψό κι επίμονο κλείσιμο, με σταφίδα και γήινη αίσθηση χώματος.

Ένα δυναμικό κρασί με χαρακτήρα, που συνδυάζει ιδανικά τη ρώμη με τη χάρη. Έντονη η σύνδεσή του με τον τόπο που το παράγει, αλλά και η ανάδειξη αυτού μέσα από το κρασί ξεκάθαρη! Είναι σαφές πως πρόκειται για ένα παραδοσιακό σύνολο χωρίς ατέλειες, άρρηκτα συνδεδεμένο με το terroir της Στράντζας. Εύλογα γίνεται γρήγορα αντιληπτό πως δεν πρόκειται απλώς για ένα καλοφτιαγμένο μόνο ερυθρό, αλλά για ένα κρασί με ισχυρή ταυτότητα, ένα old-school ξινόμαυρο που τιμά περήφανα την καταγωγή του! Η κορύφωση της έκφρασής του αναμένεται στην δεκαπενταετία. (91+/100)

-Κείμενα και φωτογραφίες του παρόντος αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία αποκλειστικά του winetaster.gr-