Η μέρα της δοκιμής ενός παλαιού Musar, δεν είναι η όποια μέρα. Είναι μια μελλοντική επέτειος, που θα θυμίζει πώς το σπουδαίο αυτό κρασί του Λιβάνου έσπασε το φράγμα της οινικής μας αντίληψης!
Κάθε σπουδαίο κρασί, μας υποχρεώνει να το σκεφτούμε. Ξανά και ξανά. Αυτή είναι μια αλήθεια, στην οποία ο δοκιμαστής μυείται το δίχως άλλο. Αυτού του είδους τα κρασιά, που επιβάλλονται με την ποιότητά τους, υποχρεώνουν σε ανάγνωση πολλών επιπέδων. Το ξέρει κανείς μόλις έρθει σε επαφή μαζί τους. Δέος. Ειδάλλως, αν δηλαδή προσεγγιστούν μονόπλευρα, αποκλειστικά για ψυχαγωγικούς λόγους επί παραδείγματι, θα αδικηθούν σημαντικά. Αυτό το στοιχείο, αποτελεί ένα βασικό γνώρισμα των διακεκριμένων κρασιών, που αν παραγνωριστεί, θεωρείται κατά κάποιον τρόπο σαν ένα είδος ύβρεως.
Ο θρύλος του Λιβάνου
Τα χρόνια τα ειρηνικά είναι χρόνια ανέμελα. Παρά τις όποιες δυσκολίες. Τότε που το κρασί ανθεί. Τότε που το κρασί ακμάζει μαζί με τον πολιτισμό. Με τον όποιο ρυθμό. Η ιστορία βέβαια γράφεται αδιαλείπτως, σε κάθε καιρό που ο άνθρωπος δοκιμάζεται, όπως όταν ξεσπά πόλεμος, όπως ο εμφύλιος του Λιβάνου που στιγμάτισε την χώρα από το 1975 ως το 1990. Τότε που η οικογένεια των Hochar τρυγούσε μετά το πέρας των βομβαρδισμών(!) κι εμφιάλωνε κρασί ενώ χυνόταν ασταμάτητα αδελφικό αίμα. Η δημιουργία κρασιού τότε, του κρασιού της δοκιμής μας, αποτελούσε πράξη αντίστασης υπέρ της αδελφοσύνης και της ομόνοιας.
Υπάρχει και αυτή η διάσταση της δημιουργίας οίνου. Διόλου συμβολική. Η ιστορική, η χειροπιαστή, η βιωματική. Το μαχόμενο κρασί που γεννιέται μέσα στα ερείπια της ανθρώπινης αλαζονείας. Δημιούργημα που εξαγνίζει τις εξαγριωμένες ψυχές των ανθρώπων. Η πάλη, η πίστη στη συνέχεια. Όχι μόνο στο οικονομικό κέρδος. Όραμα για ένα καλύτερο αύριο, για έναν καλύτερο άνθρωπο. Σε αντίθεση με τα αλλοιωμένα συνθήματα του λίαν προσφάτως χρεοκοπημένου lifestyle, το τραγούδι του Gaston Hochar, του ιδρυτή του ιστορικού κτήματος, ακούγεται κάθε φορά που ανοίγεται μια τέτοια φιάλη!
φωτογραφία: winetaster.gr
Chateau Musar 1998, η δοκιμή
Μέτριας έντασης γκρενά χρώμα με κεραμιδί ανταύγειες. Αιθέρια μύτη υψηλής έντασης, βοτανική, με καθαρό ευκάλυπτο, αποξηραμένα άνθη, κέδρο, γλυκάνισο και μαγειρεμένα μανιτάρια. Το υπερώριμο κόκκινο φρούτο μαρμελαδένιας υφής, συναντά το αποξηραμένο σύκο και τις σταφίδες, όλα «ντυμένα» με φίνο καπνό. Ξηρό στο στόμα, έντονο κι εδώ, με αρμονική ισορροπία. Η τονισμένη οξύτητα συνεργάζεται άψογα με τον μετριασμένο όγκο του κρασιού, ενώ οι μπόλικες αλλά βελούδινες τανίνες παραδίδουν σεμινάριο τεχνογνωσίας! Οι καπνιστές γεύσεις φίνου tobacco, εναλλάσσονται με εκείνες των φύλλων του μαύρου τσαγιού, της ήπιας ζωϊκότητας και της σοκολάτας πολυτελείας. Νόστιμη μαρμελάδα βύσσινου, κανέλα και κακάο. Ελαφρά πτητική οξύτητα συμβάλλει στην ακαταμάχητη πολυπλοκότητα. Υπέροχο κλείσιμο ευκαλύπτου, με μακρά ατελείωτη γήινη επίγευση μανιταριού και καφέ.
Ένα κρασί που θα ευχόμασταν να μην τελειώσει ποτέ! Ένα μεγαλειώδες σύνολο. Ακραιφνής ιδιοσυγκρασία, στοιχειωδώς ανεπανάληπτη, που ανάγει τη δοκιμή σε θέαμα υψηλής υποκριτικής! Ένα ορχηστρικό κρασί, που καταφέρνει να συνδυάσει με δεξιοτεχνία τα πολλαπλά του χαρίσματα. Πλήρως εξελιγμένο, κι όμως σε εκπληκτική φόρμα, αποδεικνύεται πολύ σκληρό για να πεθάνει! Πιο συγκεκριμένα, τις εντυπώσεις κλέβει το γεγονός πως ο χρόνος δεν έχει πλήξει τη δυναμική του φρούτου και δεν έχει κάμψει την καμαρωτή κορμοστασιά του! Αντίθετα, όλα οδηγούν σε μια ύστατη κορύφωση όπου η πηγαία δύναμη εκφέρεται με μια μοναδικής ποιότητας κομψότητα, απευθυνόμενη σε εξαιρετικά λεπτεπίλεπτους ουρανίσκους! Βαθιά υπόκλιση! (94/100)