Αφιερωμένο στη μνήμη του Χαρίδημου
Γιατί μας αρέσουν τα αστέρια; Αν και απομακρυσμένα, δεν παύουμε να πιστεύουμε σε αυτά, ακόμα και αν αυτό που ατενίζουμε είναι το παρελθόν τους. Τα αστέρια όμως φωτίζουν τον ουρανό μας, το παρόν στο οποίο ακόμη πλέουμε. Το άστρο του Χαρίδημου μπορεί να έχει σβήσει, αλλά η ενέργειά του συνεχίζει να φωτίζει τον ουρανό μας. Το πεφταστέρι του, αν συνοδευόταν από μια ευχή, την ευχή του Χαρίδημου, αυτή μας αποκαλύπτεται μέσα από τον αγαπημένο του Μύλο.
Τα έργα των καλών γίνονται κτήμα των πολλών, ακολουθούν τη φήμη εκείνων που έζησαν για να γράψουν ιστορία. Έτσι, ακόμα κι όταν εκείνοι δεν βρίσκονται πια μαζί μας, η θύμησή τους μέσα από τις δημιουργίες τους, σαν μια αρχή που κινεί τον κόσμο, δεν επιτρέπει τη φθορά των αληθινών αξιών. Μοιραία θα ανακαλυφθούν από τους επόμενους, θα εκτιμηθούν και θα γίνουν αφορμή για αναζητήσεις κάθε είδους. Επιλογή είναι να απευθυνθούμε σε αυτά, να βιοποριστούμε ανάλογα, όπως έζησε με ήθος και μεγαλούργησε ένας από τους σημαντικότερους οινοποιούς μας.
Αυτός άλλωστε είναι και ο σκοπός αυτής της αναφοράς, παρά το γεγονός ότι έχει εκλείψει από την αγορά ο θρυλικός Mylos, να θυμηθούμε τον μεγάλο Χατζηδάκη. Μέσω αυτού του κρασιού-συμβόλου, επιθυμούμε να ακουστεί το κύκνειο άσμα του. Όσοι το γνώρισαν να μην το ξεχάσουν και όσοι πάλι δεν είχαν την τύχη να το δοκιμάσουν, να ενημερωθούν για την αξία του. Ο Μύλος ήταν σαν το Χαρίδημο: εκλεκτός, σπάνιος, πολύτιμος. Επιλέγουμε να θυμηθούμε τον ιδιοφυή δημιουργό μέσα από εκείνο το κρασί που του έμοιαζε περισσότερο. Επιλέγουμε να μιλούμε για τα καλά έργα, γιατί μέσα από αυτά γινόμαστε όλοι μας καλύτεροι και γιατί ο κόσμος αξίζει να υπάρχει όταν το καλό νικά.
φωτογραφία: winetaster.gr
ΤΟ ΚΡΑΣΙ:
Μέτριας έντασης χρυσαφί χρώμα. Έντονη μύτη, σαρωτική, εστιασμένη κυρίως στην ανάδειξη της περίφημης ορυκτής διάστασης των κρασιών του νησιού. Εδώ όμως, η έκφραση κατακλύζεται από μπαρούτι και έντονο petrol μαζί με ιώδιο και κιμωλία. Ακολουθούν αρώματα από άνθη χαμομηλιού, ψωμιού και βουτύρου. Τέλος, υπέροχα αρώματα από ώριμο κίτρο, κυδώνι, φλούδες περγαμόντου και μεστό ροδάκινο, φλερτάρουν με νότες μελιού. Στόμα ξηρό, με πλούσιο σώμα, λιπαρό, υπερσυμπυκνωμένο, υψηλής οξύτητας και τονισμένου αλκοόλ. Ελαφρώς τανικό. Έντονο κι εδώ το ορυκτό στοιχείο που κυριαρχεί, μαζί με πικάντικες και βοτανικές νύξεις και μελωμένο κίτρο, φλούδες γλυκολέμονου, κυδωνόπαστου και θαυμάσιου νυχτολούλουδου. Αλησμόνητο ορυκτό τελείωμα μακράς επίγευσης ώριμων εσπεριδοειδών.
Kάπως έτσι, κλείνει ο τελευταίος χορός, με υπόκλιση στο ταλέντο του πρωτοχορευτή του ασύρτικου. Φυλάμε στη μνήμη μας κάθε κίνηση αυτού του χορού, τα βήματα του οποίου θα μας καθοδηγούν εσαεί. Εκείνος μας δίδαξε και μας διδάσκει ακόμα, την υψηλή τεχνική βήμα-βήμα, μέσα από κάθε στροβιλισμό των μεγάλων κρασιών του. Συνεπής ως το τέλος, ο θιασώτης του σαντορινιού terroir. Από εκείνους που βλέπουν καθαρά με μάτια όχι της όρασης, αλλά της διαίσθησης, οι χαρισματικοί. Οι νικητές του χρόνου, τα λένε όλα με τη σιωπή. Αυτός ήταν ο Χαρίδημος Χατζηδάκης.
(Το κρασί δεν αξιολογήθηκε, αφενός γιατί έχει διακοπεί η παραγωγή του, αλλά και ως ένδειξη σεβασμού. Συλλεκτικό πλέον, στους λίγους τελευταίους τυχερούς που το έχουν στη διάθεσή τους, θα προτείναμε να το παλαιώσουν για μια δεκαετία τουλάχιστον.)