ΑΙΓΙΑΛΕΙΑ σαν ιπτάμενη γη, χορεύει στις μύτες των ποδιών της! Αν δεν συντελεστούν κοσμογονικές αλλαγές μελλοντικά, θα πρόκειται αναμφίβολα για το ελληνικό οινικό παράδοξο. Ο λόγος για την περίπτωση της διακριτικής Αιγιάλειας, της ξεχωριστής αυτής ζώνης και τη σύνδεσή της με την οινική φήμη που ανέκαθεν άξιζε, αλλά στερήθηκε. Ακόμα κι αν δεν έχει κανείς ακουστά αυτή τη μεγάλη ζώνη –με δυναμική πολλαπλάσιας ανάπτυξης του αμπελώνα της-, η δοκιμή των κρασιών της είναι αρκετή για να γίνει αντιληπτή η αδικία. Όποιος επιδιώξει να ενημερωθεί, εκπλήσσεται με το εύρος των δυνατοτήτων της, αλλά και με τους σχετικά χαμηλούς τόνους που την περιβάλλουν. Εύλογα προκύπτει το ερώτημα: πώς μια προικισμένη παραγωγός περιοχή, η πιο ορεινή, με σημαντικό εδαφολογικό υπόβαθρο και άκρως ευνοϊκές κλιματολογικές συνθήκες για την αμπελοκαλλιέργεια, βρίσκεται παραδοσιακά στο παρασκήνιο;
Οι επιδόσεις ξαφνιάζουν
Ευκαιρίας δοθείσης κατατίθεται ο αινιγματικός απολογισμός έπειτα από εμβάθυνση στα κρασιά της περιοχής. Σίγουρα δεν αποτελεί είδηση η εξαιρετική φόρμα των κρασιών της Αιγιάλειας -για τους μυημένους τουλάχιστον-, κρασιών που ταυτίζονται πλέον με τον τόπο και τιμούν τις γηγενείς ποικιλίες, με κυρίαρχες εκείνες του ροδίτη και της μαυροδάφνης. Επίσης αξιοθαύμαστη είναι η μαχητικότητα των ανθρώπων της, η επαγρύπνηση και το ταλέντο που προάγει τις φιλοδοξίες τους.
Αυτό που εντυπωσίασε και εντυπωσιάζει, είναι πως στην πράξη σημειώνονται επιδόσεις οριζοντίως που αντιστοιχούν σε ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΤΕΡΟΥΑΡ! Η επικαιρότητα ανανεώνεται συντηρητικά σε σχέση με τα κεκτημένα, καθώς η εξέλιξη έχει ξεπεράσει πλέον το επίπεδο της αισιοδοξίας. Πιο συγκεκριμένα, οινοποιήσεις ροδίτη γνωστών οινοποιείων (ακόμη και σε blend) κοιτούν κατάματα κορυφαίες Σαντορίνες! Όχι μόνο δεν αποτελεί υπερβολή, αλλά ούτε και μεταφορά, καθώς η ομοιότητα δεν αφορά μόνο στο ποιοτικό, αλλά και στο μορφολογικό επίπεδο! Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο δυναμικός ορεινός ροδίτης ταυτίζεται οργανοληπτικά ακόμα και με φινετσάτα δείγματα ασύρτικου Σαντορίνης! Τα μεγάλα πνεύματα συναντώνται. Αιγιάλεια, η νέα Σαντορίνη;
Η κλιματική κρίση μιλά
Αν ληφθούν υπ’ όψιν οι απαιτήσεις που δημιουργεί πλέον η κλιματική κρίση, η ανάδειξη φιλόξενων περιοχών ως προς τα νέα ζητούμενα έρχεται στο επίκεντρο της προσοχής. Εφόσον το υψόμετρο μπορεί να λειτουργήσει ανακουφιστικά για το αμπέλι, καθώς η πτώση της θερμοκρασίας στα ορεινά μπορεί να συμβάλλει στη βιωσιμότητά του, η Αιγιάλεια αποτελεί ιδανική επιλογή. Εκτός αυτού, τα πολλαπλά οφέλη, όπως η καλή αποστράγγιση λόγω έντονων κλίσεων, ο φυσικός κλιματισμός και η γειτνίαση με τον κορινθιακό κόλπο, εξασφαλίζουν την υγεία της πρώτης ύλης. Παρά ταύτα, ο μικρός αριθμός αυτόχθονων οινοποιείων και η φειδωλή προσέλκυση νέων επενδύσεων, καθυστερεί τη σύσταση ενός ισχυρού brand ανάλογου των ευοίωνων προοπτικών.
Οι μικροί κλήροι προστατεύουν τη φυσιογνωμία της περιοχής και συμβάλλουν οπωσδήποτε στη διατήρηση της γραφικότητας και της ιστορικά σημαντικής παράδοσης. Σε τι βαθμό όμως ο κατακερματισμός της αγροτικής γης και κατά συνέπεια η περιορισμένη συστηματική ενασχόληση μπορούν να εξασφαλίσουν τη μακροημέρευση της αμπελοκαλλιέργειας, και δη της πολυπόθητης ανάπτυξής της; Η αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων της Αιγιάλειας μπορεί να οδηγήσει σε μια νέα πραγματικότητα, ένα ξέφωτο δημιουργίας όπου θα εκφράζεται με καθαρή φωνή το σύνολο του ελληνικού κρασιού.