Δεν θα σας πούμε έναν, αλλά 4 μύθους που τους μάθαμε παιδιά σε μια γουλιά! Ο τετράμυθος αυτός, σαν σύνοψη οινικής επικής τετραλογίας, αφηγείται την ιστορία του εξεγερμένου ΡΟΔΙΤΗ που δεν άντεχε άλλο την περιφρόνηση! Εκ προοιμίου, το ριζοσπαστικό ταπεραμέντο του, όχι μόνο απαρνιέται μετά βδελυγμίας τις επαναλήψεις, μα κρούει τα κύμβαλα της αφύπνισης σαν ισχυρός συναγερμός! Και πώς αλλιώς, αφού η ζώνη της ορεινής Αιγιάλειας φλέγεται δημιουργικά!

Στο Άνω Διακοπτό στήνουνε χορό! Αδικημένο σημείο του οινικού χάρτη που οφείλουμε να στηρίξουμε το βλέμμα μας. Εμμένουμε στην περιοχή, καθώς όπως φαίνεται πρόκειται για την ατμομηχανή της παραγωγής όχι απλώς mainstream κρασιών, μα αυθεντικών δημιουργιών πηγαίας εκφραστικότητας! Η δυναμική της ζώνης είναι τέτοια, που διατηρεί ακλόνητη την πίστη μας πως αναμένεται να ξεχωρίσει μελλοντικά, λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών που επικρατούν. Οι οινοποιοί της δε, φαίνεται μέσα από τα κρασιά τους πως κατακτούν την απαραίτητη αυτογνωσία που οδηγεί σταδιακά και στην τεχνογνωσία. 

Εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν ροδίτη που δεν μασά τα λόγια του. Απροσποίητος αλλά όχι ωμός, υπερασπίζεται με σθένος την αλήθεια του. Μαζί με μια σειρά χαρακτηριστικών που δεν συναντά κανείς συχνά υπενδεδυμένα στον «ταπεινό» ροδίτη, αναζητήσαμε και σημαντική παλαίωση συν τοις άλλοις, για να ανιχνεύσουμε τη συμπεριφορά του όταν ακροβατεί επι ξηρού ακμής. Φυσική, αργή προσέγγιση στα 850 μέτρα υψόμετρο, αμπέλια ηλικίας 50 ετών και σπάνιο μικροκλίμα ρηξικέλευθων ιδεών, προκαλούν αναταράξεις στα ποτήρια μας!

Φωτογραφία: winetaster.gr

Ροδίτης σαν αποσπερίτης

Μέτριο χρυσαφί χρώμα. Υπέροχα εξελιγμένη γήινη μύτη ευγενούς οξείδωσης, με αρώματα κηροζίνης, κόρας ψωμιού, άχυρου και πευκόμελου. Ζωϊκότητα ανάμεικτη με γαλακτοκομικές και ανθικές νύξεις γιασεμιού. Υπερώριμοι γιαρμάδες, μαζί με ζαχαρωμένες φλούδες κίτρου και μεστού πεπονιού, συνδυάζονται με μεσογειακά βότανα. Στόμα μετρίου όγκου, με εκπληκτική συμπύκνωση και αξιοσημείωτο πάχος, που διαπερνά ανακουφιστικά και με άνεση η υψηλή οξύτητα, η οποία εντάσσεται πλήρως στο σώμα του κρασιού επιδέξια. Δομή συνεκτική, απόλυτα ισορροπημένη. Γεύσεις μελωμένου υπερώριμου ροδάκινου και πεπονόφλουδας, πασπαλισμένες με θειάφι. Μαρμελάδα σταφύλι, βαριά άνθη γαρδένιας και φύλλα φρέσκου βασιλικού, εισβάλλουν στον ουρανίσκο ανοίγοντας πυρ αδιακρίτως. Απολαυστική επίγευση επίμονης διάρκειας, με κερήθρα και θυμάρι που γαντζώνονται στο στόμα σαν βιωματική εμπειρία.

Η σκόπιμη επιλογή της παλιάς χρονιάς εδράζεται σε δυο πόλους. Πρωτίστως στην ανάδειξη της φυσικής οινοποίησης εφαρμοσμένης έτσι, ώστε να παραλαμβάνει την ποικιλία και να την οδηγεί σε έναν νέο εαυτό, χωρίς όμως να απαρνιέται την αυθεντική του υπόσταση. Αφετέρου, στην απόδειξη της εκπληκτικής δυνατότητας εξέλιξης αυτού του στυλ, που λόγω του υπαρκτού οξειδωτικού περιβάλλοντος ο δισταγμός καλά κρατεί. Έτσι, σίγουρα χάνεται ένα μεγάλο στοίχημα και ολάκερη γαστρονομική περιουσία! Είναι ώρα να αντιμετωπίζουμε την ηθελημένη οξείδωση όπως την έκθεση στο βαρέλι άλλοτε, σαν συνιστώσα ανάλυσης και ποιοτικού κριτηρίου. Από τη στιγμή που τα «φυσικά κρασιά» είναι εδώ, είναι καλοδεχούμενα. Αν καταφέρουν δε, να προτείνουν μια ουσιαστική μορφολογική απόδοση της ποικιλίας χωρίς να την αλλοιώνουν, επεκτείνοντας τα εκφραστικά της όρια, τότε θα πρόκειται για επιτυχία. Τέτοια επιτυχής περίπτωση είναι ο ροδίτης του τετράμυθου! Το κρασί βρίσκεται στην ακμή του τώρα, ηδονικός συνδυασμός με σιγομαγειρεμένο χοιρινό φρικασέ, αρωματισμένο με ξύσμα εσπεριδοειδών. (92+/100)

-Κείμενα και φωτογραφίες του παρόντος αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία αποκλειστικά του winetaster.gr-