«Για ένα πουκάμισο αδειανό, για μιαν Ελένη» κατά τον σεφερικό στίχο και κατά τον τρόπο του Παπαργυρίου να εκφράσει τα ιδεώδη του. Με τη διαφορά πως το πουκάμισο αυτό γεμίζει με το ταλέντο ενός παραγωγού που δεν ξεχνά ποτέ τον προορισμό της οινοποίησης, που αυτός δεν είναι άλλος από την έκφραση βαθιάς πίστης στον άνθρωπο. Με αυτόν τον τρόπο, η Ελένη, το γνωστό ποίημα του Σεφέρη, συναντά μιαν Ελένη του κρασιού, σύντροφο και συνοδοιπόρο του γνωστού οινοποιού. 

Ένα βασικό γνώρισμα του παραγωγού -μεταξύ πολλών άλλων- είναι η πολύτιμη ανησυχία του και η αποδεδειγμένη ευαισθησία του για την οινοποίηση ποικιλιών. Κι αν κάτι τέτοιο στις μέρες μας φαντάζει από δεδομένο έως και επιβεβλημένο, τίποτε από τα δύο δεν είναι. Κι αυτό γιατί τέτοια απόφαση αγκαλιάζει τον πόνο της επιλογής, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Έτσι, το γουστολίδι που έχει συνδεθεί με την καλλιέργειά του στα ιόνια νησιά, ταξιδεύει στους αμπελώνες της ορεινής Κορινθίας και κατ’ επέκταση στις υποσχόμενες δεξαμενές του αεικίνητου Παπαργυρίου. 

Ένας παραγωγός που έχει με το μέρος του το ευνοϊκό υψόμετρο, ανοίγει τη βεντάλια των ποικιλιών με μεγαλύτερη άνεση. Το γουστολίδι, προσφάτως φυτεμένο, μπορεί να περηφανεύεται για τα 750 μέτρα των Σοφιανών που το φιλοξενούν. «Βλέπει» βαρέλι για 4-5 μήνες, χωρίς όμως να εξαρτάται από αυτό. Το πέρασμα από τη δρυ -χρήσιμο μεν κι απαραίτητο- δύσκολα ανιχνεύεται. Το φρούτο αναπνέει απροβλημάτιστα, ενώ η κομψότητά του αναμετριέται με τις δομικές ανησυχίες του.

Σαρωτικό γουστολίδι, μας ταξιδεύει με την τόλμη του. / φωτογραφία: winetaster.gr

Ανατρεπτικό Γουστολίδι 

Μέτριο χρυσαφί χρώμα. Ιδιοσυγκρασιακή μύτη. Ενδιαφέρον φίνο οξειδωτικό καλωσόρισμα και σαφής αναγωγική ανάσα που σβήνει με τον αερισμό. Ιδιαίτερες πικάντικες ζύμες, σαγκουίνι, βαρύ ανθικό αποτύπωμα γαρδένιας και μαρμελάδα σταφύλι. Απαλή δρύινη συνοδεία σε μελωμένα πυρηνόκαρπα που κυριαρχούν, υπερώριμοι γιαρμάδες και καλοκαιρινά μοσχομυριστά ροδάκινα. Βοτανικό φόντο από αγριόχορτα και διακριτική ορυκτότητα.

Στόμα με μέτριο- σώμα και θαυμάσια οξύτητα στον αντίποδα (μέτρια++). Λίγο λίπος απέναντι στην αναζωογονητική φρεσκάδα, χρήσιμο για την ενίσχυση του ισχνού όγκου. Η ανεξάρτητη τανική παρουσία, στο κλείσιμο της γεύσης, που επιβάλλεται δυναμικά και διαταράσσει ελαφρώς τη δομική αρμονία, τεντώνει τα ηνία της δομής. Το γεγονός αυτό, δεν θα πρέπει να εκληφθεί σαν αδυναμία -ακόμα κι αν το κρασί προβάλει αντίσταση προσώρας-, εκτός αν το ζητούμενο είναι η άμεση κατανάλωσή του. Σίγουρα θα χρειαστεί χρόνο, ακόμα κι αν το DIAM 10 λειτουργεί υπερπροστατευτικά. Πιο έντονα τα εσπεριδοειδή εδώ, καθαρό το λαχταριστό μανταρίνι και το ζουμερό γκρέιπφρουτ. Καλής διάρκειας λεμονάτη επίγευση, συνοδεία βοτάνων και βανίλιας.

Γουστολίδι πυγμής και φαντασίας, που ακροβατεί ανάμεσα σε ρουστίκ δρόμους ήπιων παρεμβάσεων, αλλά και εκλεπτυσμένων χαρακτηριστικών. Ευδιάθετο κρασί που δεν κρύβει όμως τα δόντια του. Υιοθετεί τις απαραίτητες εκείνες αντιθέσεις της παθιασμένης οινοποίησης. Σίγουρα δεν πρόκειται για κρασί ρουτίνας, αλλά σύλληψης. Τόσο φανερά δουλεμένο παράλληλα, ώστε ο μόχθος να σμιλεύει τον αξιόλογο χαρακτήρα του. Όχι εύκολο, επιφυλακτικά προσιτό, δεν χάνει τον αέρα του. Πίνεται καλύτερα στην τριετία, ενδιαφέρον θα είχε και στην πενταετία του. Τιμή: €18 (90/100)

-Κείμενα και φωτογραφίες του παρόντος αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία αποκλειστικά του winetaster.gr-