Ακόμα αντηχεί στον κάμπο της ιστορικής Νεμέας η απάντηση του μεγάλου Θανάση Παπαϊωάννου στην άκομψη ερώτηση ενός επισκέπτη του κτήματος σχετικά με το αν «παράγει η Νεμέα τόσο καλά κρασιά όσο το Bordeaux». Ο σοφός γέροντας, κρατώντας για λίγο την ανάσα του, αποκρίθηκε: «Εδώ είναι το Bordeaux!». Η βαθιά φωνή του υψωνόταν αποφασιστικά, καθώς λαμπάδιαζε από την άσβηστη φλόγα των λογισμών του. «Μάλιστα κύριε, εδώ που πατάτε είναι το Bordeaux», απάντησε με ένα βρυχηθμό αλησμόνητο, μιας και ο ανυποψίαστος περαστικός είχε άθελά του προκαλέσει τον γηραιότερο λέοντα που φύλαγε την πύλη της Νεμέας. Πώς να σβήσουν οι σπίθες που ξεπηδούσαν από τα μάτια του σαν ορμητικό ποτάμι;

Θανάσης Παπαϊωάννου: ο μέντορας 

Έφηβος ακόμα, πριν μια ολόκληρη ζωή, είχα ζητήσει από τους γονείς μου να πάμε να συναντήσουμε τον Θανάση Παπαϊωάννου. Είχα μάθει για εκείνον και ήθελα να τον γνωρίσω. Τότε που το κρασί έμπαινε στη ζωή μου χωρίς να το καταλαβαίνω, εκείνος γινόταν μέντορας μου εις γνώσιν του. Την πρώτη φορά που τον συναντήσαμε, μας δέχθηκε, μας καλωσόρισε και μας επέτρεψε να τον γνωρίσουμε. Η συγκινητική του απλότητα, η αμεσότητα και η τετράγωνη λογική του μας κέρδισε.

Η ασκητική προσωπικότητά του φώτιζε διαχρονικά την παρουσία του, ενώ οι καθάριες σκέψεις του διαδέχονταν η μία την άλλη με τέτοια ταχύτητα, που ο διάλογος πολλές φορές συνεχιζόταν αφού είχε επίσημα τελειώσει. Χρόνο με το χρόνο, ο Παπαϊωάννου ψήλωνε στα μάτια μου. Κατά καιρούς επιστρέφαμε. Τον αναζητούσα χωρίς να το γνωρίζει. Ο Θανάσης Παπαϊωάννου δεν μας μιλούσε ποτέ για κρασί, έτσι νομίζαμε. Όταν μετά από πολλά χρόνια δοκίμασα τα κρασιά του επαγγελματικά πλέον, κατάλαβα πως πάντα για κρασί μιλούσε! Τότε έγινε και ο μεγάλος Παπαϊωάννου του κρασιού, ο πατριάρχης της Νεμέας. Ο ακούραστος διανοητής, ο σπουδαίος αυτός οραματιστής της Νεμέας του κρασιού. Ο άνθρωπος που γεννήθηκε πριν το αγιωργίτικο για το αγιωργίτικο. Ακόμη και τότε όμως, δεν θέλησα να τον δω σαν το είδωλο που δικαίως ήταν, γιατί έτσι αισθανόμουν πως απομακρυνόταν. 

Ο Θανάσης Παπαϊωάννου δεν μας μιλούσε ποτέ για κρασί, έτσι νομίζαμε. Όταν μετά από πολλά χρόνια δοκίμασα τα κρασιά του επαγγελματικά πλέον, κατάλαβα πως πάντα για κρασί μιλούσε!

Κτήμα Παπαϊωάννου 2010, η δοκιμή

Κτήμα Παπαϊωάννου. Ακόμη θυμάμαι την έκπληξή μου όταν αντίκρισα την εν λόγω ετικέτα στις κάβες του θρυλικού KaDeWe του Βερολίνου, όπου και φιλοξενούνταν σε πρώτη προβολή! Το ιστορικό αυτό κρασί που φέρει την υπογραφή του Θανάση Παπαϊωάννου, ταυτισμένο με την καλή Νεμέα για πολλά χρόνια, ενσωμάτωνε το μυαλό και τη ψυχή του δημιουργού του. Δεν θα μπορούσε να επιλεγεί άλλη ετικέτα για την περίσταση. Η δοκιμή αυτή, που αποτελεί και το 100ο άρθρο του winetaster, αφιερώνεται στον Θανάση Παπαϊωάννου που δεν είναι πια μαζί μας. Ή μήπως όχι;

Η φιάλη 11 ετών, εντυπωσιάζει. Έντονη μύτη, με εκδηλωτικά αρώματα από κέδρο, αγριοθύμαρο, ζουμπούλι και εκπληκτικά γήινα περάσματα από νοτισμένα φύλλα! Χτισμένη με μελέτη και προσήλωση, όλα βρίσκουν τη θέση τους εδώ. Άφθονο μελωμένο βύσσινο, ώριμο πετροκέρασο και πάστα από δαμάσκηνο, αγκαλιάζονται με τη μετρημένη δρυ, τον γλυκό καπνό, την κανέλα και τον ψημένο καφέ. Στο στόμα, αναρωτιέται κανείς αν αυτό που γεύεται είναι αληθινό σε αυτή την κατηγορία. Κι όμως, οι ευχές του Νεμεάτη γέροντα φαίνεται να απαντώνται στο ποτήρι μία προς μία. Εκπληκτική συμπύκνωση, μαζί με μια ενέργεια ηλεκτρική από την πτητική οξύτητα που ωθεί πεισματωδώς προς την ανάδειξη του υπέροχου χαρακτήρα αυτού του αγιωργίτικου! Τοσταρισμένες γεύσεις, πλεγμένες με δρύινες αποχρώσεις κι εκείνες του φρεσκοκομμένου καφέ έκδηλες. Έπειτα ένα βάθος βαλσαμικό, με άφθονο ευκάλυπτο, ώριμα μούρα, κεράσια και ολάνθιστα λουλούδια να καταλήγουν σε μακρά επίγευση ελαφρώς οξειδωτική, πασπαλισμένη με γλυκά μπαχαρικά. (91/100)

-Κείμενα και φωτογραφίες του παρόντος αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία αποκλειστικά του winetaster.gr-