ΑΥΤΟΡΙΖΑ, ΠΡΟΦΥΛΛΟΞΗΡΙΚΑ ΑΜΠΕΛΙΑ, 200 ΕΤΩΝ. Κτύποι, όχι λέξεις. Αρκεί να διανοηθεί κανείς πώς το ριζικό αυτό σύστημα χάνεται στα βάθη των γαιών και των ετών; Αρκεί να ακολουθηθεί ο υπόκωφος αυτός συνειρμός στα έγκατα μιας πρωτόγνωρα ενεργειακής γης; Πόσοι σεισμοί και μετασεισμοί χρειάζονται για να ληφθεί το μήνυμα που στέλνει ένας τόπος πέρα από τους τόπους; Αρκεί η συμβατική ακοή για τη σύλληψη ενός φαινομένου που δεν παύει; Όσο η ανθρώπινη αδυναμία προσπαθεί να ξεδιψάσει την αλαζονεία, τόσο η δόνηση της φύσης -σαν διαμαρτυρία- θα ξεσηκώνει κάθε βήμα της. Η φύση που δεν σταματά να μας κερνά μεγαλείο. Το όνομά του: MONSIGNORI.

Οι οινοποιήσεις ποικιλιών και εκείνες που τις υπερβαίνουν. Το επόμενο μεγάλο βήμα έρχεται από το παρελθόν. Τέτοια είναι η cuvée Μοnsignori με το όνομα! Μια cuvée που ακροπατά στο παρόν, με μια φευγαλέα ματιά διαπεραστική που ξεγελά την κτήση. Τέτοια κρασιά δεν ανήκουν, υπάρχουν πλατωνικά, για όσο αντέχει ο άνθρωπος να κοιτάζει τα άδεια χέρια του. Τα λιγοστά αυτά κρασιά γίνονται αμυδρά αντιληπτά όσο διαρκεί απλώς ένας καλός λόγος από στόμα σε στόμα. Αν και στις συνειδήσεις ίσως να ταυτίζονται με τις καλές μέρες, η απόλαυση δεν είναι αρκετή για να συνοδεύσει το εκτόπισμά τους. Η ελπίδα όμως της ύπαρξής τους, μια ελπίδα που μπορεί να σημαίνει έναν καλύτερο άνθρωπο μέσα από τα έργα του, είναι μια στιβαρή ιδέα. 

Η Σαντορίνη ταξιδεύει στην αιωνιότητα. / φωτογραφία: winetaster.gr

Ώριμο Monsignori ’18

Αβίαστη η πνοή αυτού του αειθαλούς κομψοτεχνήματος. Δύναμη που δεν υποτάσσει, εμπνέει. Μέτριο+ χρυσό χρώμα. Στο πρώτο βιολί η πηγαία ορυκτότητα, τόση που χρειάζεται υπομονή για να δει κανείς πίσω από αυτή, αλλά και για να μην παρασυρθεί από το τεντωμένο τόξο της κιμωλίας, της κηροζίνης και των αλατισμένων-καπνιστών ορυκτών. Ισχυρές, ανάμεικτες αρωματικές ριπές μάραθου και εστραγκόν και χαμομηλιού. Έπειτα το κυδωνόπαστο, ο ζουμερός ανανάς και το ώριμο γλυκολέμονο. Υπέροχο ανθικό περίγραμμα από νυχτολούλουδο. Στο στόμα μετρίου+ όγκου, καταλήγει ένα λιπαρό, μανιασμένο θαλάσσιο κύμα με όλη την αλμύρα του, τους παρασυρμένους θρυμματισμένους σχιστόλιθους, την κιμωλία και την υψηλή οξύτητα να ξυρίζει κόντρα τον αποσβολωμένο ουρανίσκο. Χαρακτηριστικό το τανικό αποτύπωμα που ενισχύει καθοριστικά την ένταση του φαινομένου! Πυκνά εσπεριδοειδή (ανανάς-κυδώνι-κίτρο), μα και τραγανά τροπικά και καθηλωτική βοτανική χροιά αποξηραμένου θυμαριού και μπόλικου φασκόμηλου. Μακρά, αλμυρή, πικάντικη, λεμονάτη επίγευση, υπογράφει την καταγραφή όλου του ελληνικού γαστρονομικού γίγνεσθαι σε μια μόλις γουλιά! Αγέρωχα οδεύει προς τη δεκαετία, την οποία αναμένεται να προσπεράσει με άνεση. Τιμή: €80-100 (94/100)

-Κείμενα και φωτογραφίες του παρόντος αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία αποκλειστικά του winetaster.gr-