Τι σκέφτεται άραγε ο φίλος του κρασιού σήμερα στο άκουσμα του αγιωργίτικου; Εύκολη πρόσβαση μήπως, έντονα φρουτώδης χαρακτήρας, μεγάλο εύρος επιλογών ή διασπορά ποιότητας; Η Νεμέα, η μεγαλύτερη οινοποιητική ζώνη, απολαμβάνει ανάλογο μερίδιο στις καρδιές του κοινού; Σε τι βαθμό η συμπάθεια προς την ποικιλία αντικατοπτρίζεται στη διαθέσιμη προσφορά; Το κτήμα Μπαϊρακτάρη, με μια ώριμη εκδοχή που αγκαλιάζει τη δρυ, δίνει ένα μεστό κρασί σαν θερμή χειραψία.

Η εμπειρία έχει δείξει πως όσο πιο πολυδύναμη και «εύπλαστη» είναι μια ποικιλία, τόσο πιο εύκολα μπορεί να χάσει τον προσανατολισμό της. Όχι λόγω αδυναμίας φυσικά, αλλά γιατί μπροστά της ανοίγονται πολλοί δρόμοι. Η κρίσιμη απόφαση, που λαμβάνεται ούτως ή άλλως από τον οινολόγο, επιβαρύνεται επιπλέον όταν ο χαρακτήρας του κρασιού θα κριθεί κυρίως από την οξυδέρκεια του οινοποιού, παρά βάσει όσων επιτάσσει η ίδια η ποικιλία. Το αγιωργίτικο είναι περισσότερο απαιτητικό από όσο ενδεχομένως θεωρείται πως είναι, μιας και η φιλική του συμπεριφορά συχνά παραγνωρίζεται.

Με δεδομένο πως σήμερα μπορεί κανείς να βρει καλά αγιωργίτικα, κρασιά που κινούνται εντός της ασφαλούς ζώνης, τα εξαιρετικά δείγματα θα μπορούσαν να είναι περισσότερα. Η συσπείρωση γύρω από βασικές αρχές, που αξιοποιεί τα προφανή προσόντα του αγιωργίτικου, δεν επιτρέπει τη διερεύνηση εκτός ορίων. Κατά συνέπεια, το κρασί συνομιλεί περισσότερο με πάγιες οινοποιητικές τεχνικές, παρά με το ίδιο το τερουάρ. Η ανάσα έρχεται από νέες προσπάθειες, λιγότερο προβεβλημένες, που εμβαθύνουν σε έναν τόπο που διψά για αναγνώριση. 

Κτήμα Μπαϊρακτάρη, Νεμέα δεξιοτεχνίας / φωτογραφία: winetaster.gr

Στιβαρό και σοβαρό

Μέτριο+ ρουμπινί χρώμα, αντοχής και κράσης. Το αρωματικό μπουκέτο δυναμικό, με φίνες εντάσεις που προωθούν την ποιότητα του φρούτου, πυκνό μούρο, σύκο και μαυροκέρασα ώριμα αλλά όχι πλαδαρά, σε συνεργασία με την αρωματική κανέλα και το γαρίφαλο και τις διάσπαρτες εκλεκτικές νότες ποιοτικού δέρματος. Αιθέρια λεβάντα τα αγκαλιάζει όλα. Μύτη με εξαίρετο βάθος, πολλά υποσχόμενο, που ακροβατεί ανάμεσα στη στιβαρότητα και την αφθονία του φρούτου ιδανικά. Η δρυς σιγοντάρει σοφά. 

Πλούσιο στόμα, συμπαγές. με πυκνοϋφασμένο το δαμάσκηνο και το κοκκινωπό φρούτο εδώ, με μέτρια+ οξύτητα καλυμμένη έντεχνα από το εκτόπισμα της τονισμένης αλκοόλης (14,5%) που στηρίζει τους σπονδύλους του κρασιού ουσιαστικά, χωρίς υπερβολές. Δομή ισορροπημένη, ακόμα κι αν προορίζεται για μια δεκαετία τουλάχιστον. Οι τανίνες εξαιρετικές, σοκολατένιες, δημιουργούν ένα φιλικό υπόβαθρο για να καταναλωθεί το υπέροχο αυτό αγιωργίτικο εδώ και τώρα αν χρειαστεί. Επίμονη, ορυκτή επίγευση ντυμένη με φρέσκιες βιολέτες. Οι 16 μήνες επαφής με το δρύινο βαρέλι δεν φαίνονται καν. Αν δεν προτιμάτε τα αγιωργίτικα, το συγκεκριμένο μπορεί να σας κάνει να αναθεωρήσετε. Αν πάλι είστε λάτρης της ποικιλίας, σπεύσατε μιας και πρόκειται για αληθινό κελεπούρι! Τιμή: €15 (92/100)

-Κείμενα και φωτογραφίες του παρόντος αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία αποκλειστικά του winetaster.gr-