Μπορεί η οικιακή μαγειρική να απέχει τεχνικά από εκείνες των εστιατορίων, όμως απλές αγαπημένες συνταγές, φαίνεται πως γεφυρώνουν τις αποστάσεις, ως προς την απόλαυση τουλάχιστον. Η καλή γεύση άλλωστε, χωράει σε κάθε πιάτο. Αν το πιάτο μας είναι ανοιχτό σε πετυχημένους συνδυασμούς και ιδέες, είναι πολύ πιθανό να γευτούμε πέρα από τα τετριμμένα. Ακόμα κι αν αυτό δεν είναι αυτοσκοπός, όταν και αν αυτό μας συμβεί, προσομοιάζεται με ένα είδος εμπειρίας. Ας μην ξεχνάμε πως όλα εξαρτώνται από τη στάση μας και τη θετική πρόθεση μας, που δείχνουν πως καθένας τελικά γεύεται ως εκεί που του επιτρέπει η προσωπικότητά του! Άρα, σύνορα στη γεύση δεν υπάρχουν, και όσα από αυτά εντοπίζουμε, τα θέτουμε εμείς.

Κλασικός δοκιμασμένος συνδυασμός, αυτός των τριών υλικών: gorgonzola, αχλάδι, καρύδι. Το ένα συνομιλεί με το άλλο τόσο πετυχημένα, ώστε τελικά δεν διακρίνεται η φωνή κανενός υλικού μεμονωμένα. Αυτό άλλωστε συμβαίνει σε κάθε κορυφαίο συνδυασμό: μοιάζει να ενώνεται το ένα υλικό με το άλλο έτσι, σαν να παραδίνεται το ένα στην αγκαλιά του άλλου ανεπιστρεπτί, οδηγώντας σε ένα ανώτερο επίπεδο, όπως είναι εκείνο της αποκάλυψης μιας νέας γεύσης. Τέτοια συμπαγής γεύση, κατακτά τόσο δυναμικά τον ουρανίσκο, ως ένα άψογο σύνολο στο οποίο συγχωνεύονται τα επιμέρους, αναβαθμίζοντας σημαντικά το κριτήριο μας.

Η gorgonzola, ιταλικό μπλέ κρεμώδες τυρί, πλούσιο, γήινο, με λιπαρή υφή, συναντά το alter ego του γευστικά, το αχλάδι. Η πικάντικη αίσθηση του τυριού, υπογραμμίζεται από το καρύδι. Φυσικά και μπορούμε να τα απολαύσουμε ως έχουν, αλλά γιατί να μην τα δοκιμάσουμε ενωμένα όλα μαζί σε μια μακαρονάδα που ορίζει κάθε έννοια νοστιμιάς;

φωτογραφία: winetaster.gr

Το πιάτο

Η ιδέα είναι απλή τεχνικά, και στόχο έχει να ενοποιήσει με επιτυχία τα υλικά μας, ώστε να ευδοκιμήσει ο γάμος τους. Γεγονός που φέρνει πολύ κοντά μας αυτή τη συνταγή και την καθιστά βατή κι εύκολη για τον καθένα. Εκτός από το να προμηθευτούμε καλά και φρέσκα υλικά, χρειάζεται ένας συνδετικός κρίκος που θα τα δέσει μεταξύ τους. Ο κρίκος αυτός, δεν είναι άλλος από μια κλασική σάλτσα μπεσαμέλ, που ενισχύεται με την προσθήκη του τυριού. Η μπεσαμέλ μαγειρεύεται πλήρως, αποτελείται από καλής ποιότητας βούτυρο, αλεύρι, γάλα και μπαχαρικά, όπου και προστίθεται η gorgonzola για να ενσωματωθεί. Το αχλάδι σε λεπτά φιλέτα, σοτάρεται σε βούτυρο ξεχωριστά και τα αλεσμένα καρύδια καβουρντίζονται.

Μετά το προσεκτικό βράσιμο των linguine, και πριν ολοκληρωθεί πλήρως το βράσιμό τους, μεταφέρονται αυτούσια μέσα στην έτοιμη μπεσαμέλ. Με απαλές κινήσεις γίνεται η ανάδευση επιτόπου, αποφεύγοντας τη χρήση αιχμηρού εργαλείου. Αφού έλθουν όλα κοντά στο επιθυμητό σημείο, σερβίρονται αμέσως. Τότε, προσθέτουμε τα γλασαρισμένα φιλετίνια από αχλάδι και πασπαλίζουμε από το καβουρντισμένο καρύδι, όπως ακριβώς αν θέλαμε τυρί. Φροντίζουμε να σερβίρουμε αμέσως, χωρίς καθυστερήσεις. Και καλή όρεξη!

…όλα εξαρτώνται από τη στάση μας και τη θετική πρόθεση μας, που δείχνουν πως καθένας τελικά γεύεται ως εκεί που του επιτρέπει η προσωπικότητά του!

Το κρασί

Όσο προσιτό κι αν είναι στην εκτέλεσή του αυτό το πιάτο, τόσο ιδιαίτερο είναι ως προς στην επιλογή κρασιού. Η επιλογή ίσως να μην είναι προφανής, κι αυτό γιατί μπορεί να μπερδεύουν ενδεχομένως τα φαινομενικά ετερόκλητα υλικά που το απαρτίζουν. Όλα τα πιάτα όμως συνδυάζονται με κρασί, αρκεί να ακολουθείται το ανάλογο σκεπτικό που μας οδηγεί στον κατάλληλο συνδυασμό. Πάντα ξεκινάμε από το πιάτο, όταν αυτό προϋπάρχει εννοείται.

Εν προκειμένω, έχουμε ένα πλούσιο πιάτο, με όγκο που ενισχύει ο λιπαρός και κρεμώδης χαρακτήρας του. Η βελούδινη βουτυράτη κρέμα επιβάλλεται στο στόμα, με νύξεις πικάντικες και γήινες. Το βασικό αυτό χαρακτηριστικό, πλαισιώνεται από τις καίριες αναφορές του καβουρντισμένου ξηρού καρπού, αλλά και από την απαλή γλυκιά αίσθηση του αχλαδιού. Το ιδανικό κρασί θα είναι εκείνο που θα μπορεί να συγκεράσει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά του πιάτου αρμονικά. Μάλιστα εδώ, χρειάζεται να απευθυνθούμε περισσότερο στη δομή αυτού του κατάλληλου κρασιού και στον τρόπο με τον οποίο έχει φτιαχτεί, και λιγότερο στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ποικιλίας.

Ανοίγουμε τη βεντάλια των επιλογών μας, επιλέγοντας ένα εξαιρετικό γερμανικό riesling, ώριμο, εξελιγμένο και με σώμα. Το Villa Wolf από το επιλεγμένο αμπελοτόπι Forster Pechstein είναι ιδανικό. Ξηρό μεν, αλλά με την παρουσία σακχάρων, επικοινωνεί πλήρως με το πιάτο σε όλα τα επίπεδα. Μια οπτασία. Επόμενη πρόταση για την περίσταση, είναι το πανέμορφο Greywacke Wild Sauvignon. Ένα εξαίρετο νεοκοσμίτικο sauvignon, που εντάσσει την ποικιλία έντεχνα σε ένα απολύτως γαστρονομικό κρασί. Ο συνδυασμός δείχνει έναν έρωτα από την πρώτη κιόλας ματιά. Τέλος, ο Μαρμαριάς του αγαπητού κτήματος Τσέλεπου, έχει όλα τα φόντα ενός στρογγυλού βαρελάτου chardonnay, για να αναδείξει επιτυχώς κάθε πτυχή του πιάτου μας. 

-Κείμενα και φωτογραφίες του παρόντος αποτελούν πνευματική περιουσία αποκλειστικά του winetaster.gr-