Με το κύμα της γεύσης, ο νους ταξιδεύει αλαργινά. Γαλάζιο και λευκό, νερό και φως, θάλασσα κι αέρας: τα συστατικά της ευτυχίας που γυρεύουμε. Με αυτές τις απλές αρχές μαγειρεύονται αυθεντικές νοστιμιές. Αγαπημένα θαλασσινά του τόπου. Γαρίδες και κρασί. Συνδυασμοί τρυφεροί. Και καλή καρδιά, πάντα.

Αχνιστές γαρίδες λαδολέμονο 

Τέτοια φυσική νοστιμιά διαθέτει η γαρίδα, που ακόμα και αχνιστή, με ένα ελαφρύ συνοδευτικό dressing μπορεί να αποτελέσει λουκούλλειο αυτοτελές έδεσμα! Η λεπτότητα της διαχείρισης είναι προφανής, αλλά και βασικό ζητούμενο αν επιλεγεί η λιτότητα στη μαγειρική προσέγγιση. Σε αυτή την περίπτωση ωστόσο, η επιλογή της βέλτιστης ποιότητας της πρώτης ύλης θα καθορίσει το γευστικό αποτέλεσμα. Οι γαρίδες αχνίζονται ήπια στον ατμό και περιχύνονται με την κλασική σάλτσα λαδολέμονο. Ραντίζονται με ξύσμα λεμονιού. Αγαπούν τα ελαφριά, κομψά και αρωματικά λευκά κρασιά. Συνδυάζονται εξαιρετικά με τραγανά ξηρά κρασιά με ελαφρύ σώμα και τονισμένη οξύτητα, όπως το μοσχοφίλερο, ο ορεινός ροδίτης και το φρέσκο ασύρτικο δεξαμενής. Δοκιμάστε και φίνα αφρώδη λευκά κρασιά από τις αντίστοιχες ποικιλίες και σαλπάρετε για μαγευτικούς προορισμούς!

Ψητές γαρίδες σxάρας

Εκτός από τις αχνιστές, οι ψητές γαρίδες περασμένες από τη σχάρα αναδεικνύουν το αληθινό μεράκι. Αφού ψηθούν, αναπαύονται σε σκορδολέμονο. Ο καπνός διαμορφώνει τη γεύση εδώ, προσδίδοντας τη χαρακτηριστική εκείνη γευστική ιδιοτροπία που δημιουργεί άλλες απαιτήσεις για το συνοδευτικό κρασί. Η ελαφρότητα του υλικού παραμένει, όμως προστίθεται ένα δυναμικό χαρακτηριστικό επιπλέον, που κλείνει το μάτι σε λευκά κρασιά ιδιαίτερου χαρακτήρα. Κρασιά που φλερτάρουν με το βαρέλι κι αποκομίζουν πικάντικες νότες από τη σύντομη παραμονή με το ξύλο. Μα και κρασιά που συνομιλούν με το τερουάρ, προερχόμενα από ηφαιστειογενή εδάφη ή και εδάφη πλούσια σε γρανίτη ή σχιστόλιθο. Σαββατιανό από βαρέλι, ρομπόλα Κεφαλονιάς και ορυκτό ασύρτικο Τήνου, πληρούν τα ενδεδειγμένα χαρακτηριστικά για εγγυημένη απόλαυση. Μια καλοφτιαγμένη ρετσίνα επίσης, θα έκανε τη διαφορά!

Γαριδομακαρονάδα 

Από τις νοστιμότερες μακαρονάδες, εκείνη που παντρεύει τη γλυκύτητα του ζυμαρικού με εκείνη της γαρίδας. Για μέγιστη απόλαυση, τα ζυμαρικά βράζουν σε μπίσκ που δημιουργείται από τις καρκάσες των γαρίδων. Έτσι απορροφάται πλήρως η νοστιμιά που απελευθερώνουν, αποκτάται πολυεπίπεδη πολυπλοκότητα και βαθιά γεύση. Ένα πιάτο πλούσιο και σε σώμα, με κρεμώδη χαρακτήρα και βουτυρένιες πινελιές. Η επιλογή αποκλειστικά λευκών ποικιλιών ωριμασμένων σε βαρέλι με τις οινολάσπες τους είναι μονόδρομος. Το νυχτέρι Σαντορίνης μεγιστοποιεί την απόλαυση, αφού μοιάζει να έχει οινοποιηθεί επι τούτου. Ιδανική επίσης η επιλογή βιδιανού απο βαρέλι, μα και κυδωνίτσας από βαρέλι. Πληθωρικοί συνδυασμοί, αντάξιοι της ευρωστίας του φημισμένου αυτού πιάτου.

Η γαριδομακαρονάδα της γευστικής θαλπωρής / φωτογραφία: winetaster.gr

Γαρίδες σαγανάκι με φέτα 

Λαχταριστό το σαγανάκι της γαρίδας! Εκεί όπου βράζει θεσπέσια η ολόφρεσκη πρωταγωνίστριά μας, στους φυτικούς χυμούς της τομάτας αρωματισμένης από γλυκά μπαχαρικά. Το τελείωμα της τριμμένης φέτας δε, εκτοξεύει τις οξύτητες στα ύψη! Πολλά συμβαίνουν σε ένα τέτοιο πιάτο! Θαύματα και πράγματα, αφηγήσεις που μοιράζονται υπέροχα με ένα ποτήρι ροζέ ξινόμαυρο. Εδώ, τα εύσωμα ροζέ έχουν τον πρώτο λόγο, μονοποικιλιακά ή και χαρμάνια, αφού είναι εκείνα που συνδυάζουν την αρωματική φινέτσα με τη χαριτωμένη φρουτώδη έκφραση. Αν πάλι προτιμάτε τα ερυθρά, τα φρέσκα αγιωργίτικα χωρίς βαρέλι, με το πλούσιο φρούτο τους και τις αόρατες τανίνες, θα σας βγάλουν ασπροπρόσωπους! 

Kάρι με γαρίδες & τζίντζερ

Κίτρινο κάρι, εξωτισμός από τζίντζερ, τσίλι και γάλα καρύδας, εκτοξεύουν τις εντάσεις! Εδώ οι γαρίδες αποτελούν συστατικό του πιάτου συνήθως, αφού η πολυπλοκότητα των γεύσεων είναι τέτοια που η ισορροπία αποτελεί πρόκληση. Οι γεύσεις διαδοχικές, ανταγωνιστικές, δημιουργούν μια πανδαισία αρωματική και γευστική, όπως διαμορφώνονται από το ευρύ περιβάλλον των υλικών που χρησιμοποιούνται. Σε αυτές τις περιπτώσεις, το κατάλληλο κρασί πρέπει να διακατέχεται από ανάλογα χαρακτηριστικά αφενός, αφετέρου να λειτουργεί καταπραϋντικά εν μέρει, μετριάζοντας την όποια καυτερή αίσθηση. Μα και να στέκεται επίσης στο ύψος των εντάσεων, αλλιώς εύκολα θα χαθεί. Σύνηθες ζητούμενο στις εξαιρετικά πολυσύνθετες απαιτήσεις που επιβάλλουν τέτοιες κουζίνες. Ενδεικτικά, το ξηρό μοσχάτο και η μαλαγουζιά ισορροπούν ικανοποιητικά συνήθως σε ανάλογες ακροβασίες. Ωστόσο το riesling, όσο και το gewurztraminer, με τα υπολειπόμενα σάκχαρά τους μπορούν να αποδειχθούν άσοι στο μανίκι σας! 

-Κείμενα και φωτογραφίες του παρόντος αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία αποκλειστικά του winetaster.gr-