Με τα μικρά τους χέρια έφεραν τη ζωγραφική της αθωότητας δίπλα στην ποιητική οινολογία του πατέρα τους. Τα μικρά -τότε- παιδιά του Χαρίδημου στόλιζαν τις μνημειώδεις γεύσεις του μεγάλου μας οινοποιού. Συλλέγοντας παιδικά όνειρα εκείνος, έκαμε κρασί το βίωμα, καθώς άλλαζε τον κόσμο του ελληνικού κρασιού σιωπηρά. Στις δεξαμενές του αμέτρητες εκρήξεις, από όπου ξεπηδούσαν μικρά σύμπαντα, ανερμήνευτα, απροσδιόριστων διαστάσεων. Οινοπλασίες υπερβατικές, σε ένα πρόχειρο εργαστήριο, αδιαφορώντας για τα μεγάλα σχήματα, μιας και αυτά είχαν θέση μόνο στο μυαλό και στην καρδιά του. Το αηδάνι Χατζηδάκη, στο οποίο θα ήθελαν πολλά ασύρτικα να μοιάσουν(!), αποτελεί χειροπιαστή απόδειξη πως τα σπουδαία κρασιά έχουν τόπο, τρόπο και ανυπολόγιστο κόπο!

Το αηδόνι των κυκλάδων

Ακόμα και τότε που το ασύρτικο κρυβόταν σαν πέρλα στη σφικτή αγκαλιά του όστρακού του, το αηδάνι δεν κρυβόταν. Συνομιλούσε με τον πολυμήχανο Χαρίδημο σε μια διάλεκτο προσωπική, που σύντομα θα εξελισσόταν σε κοινή γλώσσα των μυημένων. Όσα ανάβλυζαν από την επαφή τους, πότε φάνταζαν σαν αναμέτρηση με στόχο την κατανόηση, και πότε σαν αμοιβαία εξομολόγηση, όποτε οι κυκλικές περιγραφές άγγιζαν τις μέρες μας με το ίχνος τους. Τέτοια κρασιά είναι προορισμένα να φτάσουν μακριά, αρκεί να τα ακολουθά κανείς συνειδητά. Κάπως έτσι επανήλθε το μακρινό 2017, όχι σαν πολύτιμη ανάμνηση μόνο, αλλά και ως δυναμικό παρόν. Μια σπάνια αφήγηση ολοζώντανη, μακροσκελής, με όλα της τα κεφάλαια ακέραια. Ξεπερνώντας με άνεση και την πιο σκληρή πρόβλεψη που ήθελε αυτό το αηδάνι γονατισμένο, το πνεύμα του κρασιού δεν επέτρεψε την παράδοση του στις παγίδες του χρόνου. Ο Χαρίδημος ήθελε να αντέχουν τα κρασιά του, να μπορούν να ανοίγουν φτερά στους αιθέρες της εξέλιξης, σαν πουλιά που κουρνιάζουν στις χούφτες των παιδιών του. Ίσως για αυτό, αυτά τα παιδιά και σήμερα ζωγραφίζουν δυο καρδιές κι έναν ήλιο στη μέση…

Αηδάνι, το αηδόνι των Κυκλάδων / φωτογραφία: winetaster.gr

Δοκιμή

Βαθύ χρυσό το χρώμα. Ισχυρό κτύπημα ορυκτό σαν εκπυρσοκρότηση στη μύτη, με την πυρίτιδα από τον πυροβολισμό να εισχωρεί βαθιά μέσα, όπως και η κιμωλία η θρυμματισμένη, το προζύμι και το χαμομήλι. Αρωματικές μελωμένες πορτοκαλόφλουδες, γλυκύτατο κουμ κουάτ και περγαμόντο ώριμο, κυδώνι και κομπόστα ροδάκινο. Θαλασσινή αύρα τα αγκαλιάζει όλα σε φόντο από θυμάρι, μέλι και άνθη ακακίας. Εύρωστο στο στόμα, ογκώδες κι ελαιώδες, με τρομακτική συμπύκνωση που κόβεται με το μαχαίρι. Σαφέστατα αλμυρό, με επαρκέστατη οξύτητα που καταφέρνει να ισορροπεί ένα συμπαγές και πανίσχυρο δομικά σύνολο. Πλούσιες και οι γεύσεις από καραμελωμένο κίτρο, γλυκό του κουταλιού κυδώνι, κομπόστα ροδάκινο, άφθονο μέλι και ορυκτότητα αστείρευτη. Κλείσιμο καθηλωτικό μακράς επίγευσης, με μαρμελάδες πορτοκαλιών, τρίμμα κιμωλίας και βότανα αποξηραμένα. 

Τρανό παράδειγμα του ολιστικού τρόπου με τον οποίο επιβάλλεται το τερουάρ στην ποικιλία, όχι αιχμαλωτίζοντας την ιδιοσυγκρασία της, απεναντίας, αναβαθμίζοντάς την τόσο επιδραστικά, ώστε να είναι αδύνατο αυτά τα δύο να διαχωριστούν. Ευλογημένο όμως και το χέρι που τα σμίγει. Μέσα από αυτό το αηδάνι πνέει η Σαντορίνη, ενώ η μοναδική αυτή αφομοίωση μοιάζει με γαλάζιο αίμα κι αλμυρό που κυλάει στα βράχια της ανταριασμένης καλντέρας καθώς σβήνει στην απεραντοσύνη της κυκλαδίτικης θάλασσας. Μεγαλειώδες. Τιμή: €39 (94/100)

-Κείμενα και φωτογραφίες του παρόντος αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία αποκλειστικά του winetaster.gr-