Το στοιχείο που διαφοροποιεί τη σχέση οινοποιού-ποικιλίας, είναι εκείνο που ενθαρρύνει και δεν περιορίζει τη διάρκεια της σχέσης τους: η αφοσίωση. Η ανάδειξη των δύο μερών, το ένα μέσα από το άλλο ή και τα δύο ταυτοχρόνως μέσα από μια καλή συγκυρία, αν και θεμιτά, προφανώς και δεν περιγράφουν την «επιτυχία». Ακόμα και αν προκύψει μία εξαιρετική ή και περισσότερες καλές αποδόσεις, η όποια αισιοδοξία μάλλον προτρέχει. Όσο δύσκολη και απαιτητική κι αν είναι σίγουρα η εμβάθυνση, η αξία προκύπτει μέσα από την επίτευξη της σε βάθος χρόνου. Η διάρκεια, η εξέλιξη δηλαδή αυτής της σχέσης που ξεκινά όταν παύει το ανάλαφρο φλερτ, σηματοδοτεί την πορεία εκείνη που η ίδια η ιστορία θα αξιολογήσει. Ο Χρήστος Ζαφειράκης και η λημνιώνα, συμπορεύονται αρμονικά εδώ και καιρό τώρα, μέσα από μια σχέση που αναγεννάται δημιουργικά.

Η terracotta του Ζαφειράκη, θα μπορούσε να παρομοιαστεί με την επαναστατημένη αδερφή-ψυχή της λημνιώνας! Το εναλλακτικό μέλος μιας πρωτοποριακής οικογένειας! Μια ιδιαίτερη εκδοχή της όμορφης ποικιλίας, φορέας των γονιδιακών χαρακτηριστικών της αντίληψης Ζαφειράκη. Ο συνδυασμός αυτός, εκτός από ένα καινοτόμο κρασί μιας ολοκληρωμένης σειράς κρασιών που επηρέασε τον τρόπο που σκεφτόμαστε το κρασί εν Ελλάδι, αποκτά πλέον χρήσιμες εναλλαγές, προσφέροντας στην πολυμορφία των επιλογών. Η εκτεταμένη παραμονή του κρασιού σε πήλινους αμφορείς για δώδεκα μήνες, καθώς και η υιοθέτηση άγριων ζυμών, διαμορφώνουν ένα αποτέλεσμα τουλάχιστον ριζοσπαστικό, συνθήκες οικείες για έναν οινοποιό που ξέρει να ρισκάρει χωρίς να χάνει!

TERRACOTTA η εναλλακτική / φωτογραφία: winetaster.gr

Λημνιώνα από πηλό

Μέτριο ρουμπινί χρώμα. Η μύτη ζαλίζει. Τοξωτά βοτανικά περάσματα τσουκνίδας φτιάχνουν γέφυρα για να διέλθει ορμητικά η χαρακτηριστική χωμάτινη-γήινη εκφορά. Πηγαία ορυκτότητα στον εξώστη, ενώ στον προθάλαμο ο χαιρετισμός του πηλού ακούγεται καθαρά. Το υπέροχο, τραγανό και έντονο φρούτο ξεχειλίζει από φρεσκάδα, με τα αγριοκέρασα και τα μπλε φραγκοστάφυλα να πλέκονται με μεθυστικό νυχτολούλουδο, ενώ τα ζουμερά ολοκόκκινα μικρόρογα φρούτα του δάσους, όπως τα κράνα τα λαχταριστά, ενώνονται με δροσερές φράουλες πασπαλισμένες με φρέσκο τριμμένο πιπέρι. Ζωϊκό πέπλο τα τυλίγει όλα, εστιασμένο κυρίως στο καλό δέρμα.

Στο στόμα ο όγκος μετριασμένος, με την τονισμένη οξύτητα να υπονοεί το νεύρο και τη φρεσκάδα του κόκκινου φρούτου, αρκούντως συμπυκνωμένο κι εδώ, τραγανό και γοητευτικά ανάλαφρο. Από σμέουρα και φραγκοστάφυλα έως και blueberries. Οι δε τανίνες, μέτριας+ έντασης εξομαλισμένες. Έντονο το μαύρο πιπέρι, μαζί με το δέρμα, την πάστα μαύρης ελιάς και τα φύλλα ευκαλύπτου να κυριαρχούν επίσης. Αν δεν υπήρχε εκείνο το αχαλίνωτο κύμα χορτώδους πίκρας να διατρέχει μεγάλο μέρος του στόματος, μαζί με ήπιες ταγγισμένες νότες που ανταγωνίζονται εκείνες των μανιταριών, η απογείωση θα ήταν βέβαιη. Επίμονη ωστόσο επίγευση, επηρεασμένη από τη βοτανική αδρότητα, με τις διάχυτες  φαρμακευτικές νότες αμμωνίας, καμφοράς και φύλλων μέντας να έχουν τον κύριο λόγο. Αδύνατο να μην θυμίσει γαλλικό pinot. Όσοι μειδιούν ενδεχομένως στό άκουσμα του αντίτιμου απόκτησης, το οποίο ανέρχεται στα €35, καλό θα ήταν να αναφερθεί πως για την ίδια ποιότητα για ένα Gevrey-Chambertin θα απαιτούνταν τα διπλάσια! Τύρναβος-Chambertin μία terracotta δρόμος! (91/100)

-Κείμενα και φωτογραφίες του παρόντος αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία αποκλειστικά του winetaster.gr-