Όσο κι αν ανοίξουμε τα χέρια μας, τον ήλιο δεν μπορούμε να τον αγκαλιάσουμε. Όσο κι αν έχουμε ανάγκη τη ζεστασιά του, δεν θα καταφέρουμε να τον κοιτάξουμε κατάματα, γεγονός που μας υποχρεώνει να στρέφουμε αλλού το βλέμμα. Ίσως αυτός να είναι και ένας από τους λόγους που επινοούμε ατομικά σύμπαντα για να εξερευνήσουμε. Ίσως και το κρασί να αποτελεί ένα τέτοιο «παράλληλο σύμπαν». Ίσως όχι. Στην ανησυχία της εφήμερης φύσης μας ίσως να αποδίδεται και το φαινόμενο της εξάντλησης των ακριβών κρασιών πριν ακόμα κυκλοφορήσουν στην αγορά! Αγοράζουμε όμως πολυτελές κρασί ή μια υπόσχεση προς τον εαυτό μας; Πίνουμε όντως «fine wines» ή έτσι βαπτίζουμε τις ακριβές αυταπάτες; Tελικά τι προκαλεί η επιθετική κατανάλωση κρασιού premium κατηγορίας;

Το παράδοξο

Για να βρεθεί σήμερα ακόμα κι ένα ελληνικό κρασί ανώτατης κατηγορίας τιμής διαθέσιμο στην αγορά, απαιτείται τουλάχιστον τύχη. Ο πονοκέφαλος των wine buyers μαίνεται. Η ιδιαιτερότητα αυτής της ζήτησης, που προφανώς και ταυτίζεται με την ανάλογη ψυχολογία της αγοράς, εγείρει δικαίως προβληματισμό. Η μονόπλευρα εκλεκτική ζήτηση, τείνει να ενισχύει περισσότερο την εξιδανίκευση παρά την εξειδίκευση, καθώς έτσι αναδεικνύονται «άκρα» και όχι πρότυπα. Όσο ανοίγει η ψαλίδα, επέρχεται μοιραία επισκιασμός των λοιπών οινικών κατηγοριών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την αντίληψη περί ποιότητας, αλλά και για τη διακίνηση που δυσχεραίνεται.

Όταν παρακάμπτονται αγοραστικά τα «βασικά» κρασιά, παρακάμπτεται η δυνατότητα να αναγνωριστεί ο πυρήνας της φιλοσοφίας των παραγωγών και η παρακολούθηση της εξέλιξής τους. Εκτός αυτού, το βασικό κρασί που συνήθως λανσάρεται ως ΚΤΗΜΑ «Χ», έχει συνήθως σχεδιαστεί και παραχθεί για να καταναλωθεί πιο άμεσα, γεγονός που το καθιστά πιθανότερα πιο απολαυστικό στο παρόν σε σχέση με τη ναυαρχίδα του ίδιου κτήματος. Πέραν τούτου, η υψηλή τιμή δεν αποτελεί πάντα εχέγγυο ποιότητας ώστε να δικαιολογείται η τυφλή ζήτηση. Όσο υψηλότερο το αντίτιμο, τόσο στενότερα τα περιθώρια για να επαληθευθεί η επιλογή, ενώ παύει να νοείται οιαδήποτε «ευκαιρία».

Στον ίδιο άξονα, οι συνέπειες του κυνηγιού των ακριβών κρασιών δεν σταματούν εδώ. Η αγοραστική αυτή φρενίτιδα, πώς αναγνωρίζει και πώς επιβραβεύει τους τίμιους παραγωγούς οίνου που επιλέγουν συνειδητά να προσφέρουν τα κρασιά τους σε ανταγωνιστικές τιμές; Από την άλλη πλευρά, η ζήτηση αυτή που δημιουργείται, ανοίγει τον δρόμο και για ευκαιριακή αξιοποίηση του κενού αυτού από εφήμερες πρακτικές, οι οποίες λανσάρουν άμεσα κρασιά για να τοποθετηθούν στην κατηγορία, με βασικό χαρακτηριστικό την υπέρογκη τιμή στο ράφι.

Πόσο λογικό είναι να αναπαύονται στα οικιακά κελάρια μας Βουργουνδίες από grands crus, αλλά να αγνοούμε αν ο ροδίτης παλαιώνει;

Φωτογραφία: winetaster.gr

Πώς θίγεται το κρασί

Ο κρότος τραβά τα βλέμματα, αλλά διαρκεί ελάχιστα. Είναι θόρυβος, δεν είναι μουσική. Η υπερβολή στην αγορά κρασιού για ένα ινσταγκραμικό ενσταντανέ δείχνει τον υποβολέα, όχι τον πρωταγωνιστή. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, ένα Bric del fiasc ή ένα Cerretalto, εκτός από βαρύ πορτοφόλι απαιτούν και παλέτα. Κι άλλα πολλά απαιτούν, μα και πάλι, μόλις €300 για μια ολιγόλεπτη βόλτα με οινική…Ferrari δεν εξασφαλίζει τίποτα από τα παραπάνω. Η ευκαιριακή οδήγηση, δεν αρκεί ούτε για να ανιχνευθεί η μυρωδιά από τα δέρματα του σαλονιού της Ιταλίδας καλλονής!

Ο ελιτισμός της κατανάλωσης πετυχαίνει συνήθως το αντίθετο από εκείνο που επιδιώκει. Από την άλλη πλευρά, ο πηγαίος σεβασμός που επέρχεται μέσα από εμβάθυνση, είναι το καλύτερο σύστημα ελέγχου. Το κλασικό δίπλωμα οδήγησης άλλωστε, δεν ενδείκνυται για να οδηγηθεί ένα supercar, γιατί να είναι αρκετό για να τρέξει ένα super Tuscan; Ακόμα και στα χέρια της θρυλικής Michelle Mouton, της πιο γρήγορης γυναίκας οδηγού αγώνων, το κορυφαίο Quattro ήταν ανεξέλεγκτο! Επιπρόσθετα, για να ολοκληρωθεί η απόλαυση που μπορεί ένα τέτοιο όχημα να προσφέρει, θα πρέπει να το επιτρέπει ο δρόμος πρωτίστως. Η πορεία που προηγείται, ανοίγει τον δρόμο και για εκείνη που έπεται. Ένα Μonprivato αξίζει αν το ζει κανείς συνειδητά με όλη του την ύπαρξη, με επίγνωση της ιστορικότητάς του και με την ευγνωμοσύνη της εμπειρίας που ένα μεγάλο κρασί αξιώνει. Η ουσία κάθε επαφής βρίσκεται στις κοινές αρχές. Όμοιος ομοίω αεί πελάζει.

-Κείμενα και φωτογραφίες του παρόντος αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία αποκλειστικά του winetaster.gr-