Στα καθαρά κρασιά οδηγούν τα καθάρια βλέμματα! «Ψάχνοντας τον άνθρωπο όπου κι αν βρίσκεται», το κρασί λειτουργεί σαν όχημα που ενώνει διαδρομές. Σε μια εποχή που διψά για ατόφια έκφραση, για την ανόθευτη αλήθεια δημιουργικών προσώπων, οι δρόμοι της αναζήτησης οδηγούν στο κρασί του Αιμίλιου Αντρέι. Παρά το νεαρό του φυσιογνωμικό, κάθε άλλο παρά νέος δεν είναι στον χώρο του κρασιού. Με κατάρτιση και προηγούμενη εμπειρία σε οινικά πόστα, συστήνεται πλέον ως οινοποιός. Μια απόφαση που μας κερνά από την αισιοδοξία του, μιας και απαιτεί αρετή και τόλμη, τόσο η ελευθερία όσο και η οινοποιία…!
Με ένα ντουέτο λευκού και ερυθρού, από μοσχάτο σπίνας και κοτσιφάλι αντίστοιχα, ο Αιμίλιος επιχειρεί να ερμηνεύσει τον τόπο του. Κυνηγός «άγριων αμπελώνων», ακολουθά την πίστη των οραματιστών του είδους. Μια αξιόλογη επιλογή, που εκτός από την ενδιαφέρουσα κατεύθυνση στην οποία κινείται, διαφαίνεται και το ήθος πίσω από την ποιοτική της θέση. Ο συνδυασμός των χαρακτηριστικών αυτών, αρκούν για να επικοινωνήσουμε με το φρέσκο βλέμμα του Αιμίλιου, αφήνοντας την αύρα του ονείρου του να μας παρασύρει…
Ένα κοτσιφάλι από ψηλό βουνό, σε ριζιμιό χαράκι (ριζωμένος βράχος), όπου κάθεται ν’ αετός…παρακαλεί τον ήλιο να ανατείλει! Ψίθυροι του παραδοσιακού ριζίτικου εφορμούν μαζί με την ανάδευση του κρασιού. Ένα μουσικό κοτσιφάλι εμπνευσμένο θαρρείς από τις μελωδικές νότες παραδοσιακών κρητικών δρόμων! Οι ίδιες νότες που ξεπηδούν από το μαντολίνο του Αιμίλιου, ζωντανεύουν και στο κρασί του! Από το αόρι εκείνο, το ψηλό βουνό δηλαδή στην κρητική διάλεκτο, υψώνονται οι μελωδίες και οι οσμές μιας ιδιαίτερης ζύμωσης, μιας σύμπραξης παραδοσιακού και σύγχρονου ακούσματος, μέσα από τις περήφανες δεξαμενές του Αιμίλιου Αντρέι!
Οινο-ποίηση του τόπου / φωτό: winetaster.gr
Το κοτσιφάλι αλλιώς!
Σαν εισαγωγή στην κομψότητα, μέτριας έντασης χρώμα του σολωμού, προκαλεί την εντύπωση πως κανείς έχει στο ποτήρι του ένα ροζέ κρασί! Φίνα αρώματα από ποτ πουρί και λιβάνι, φρέσκιες φράουλες και φύλλα τομάτας, σε ένα φόντο φασκόμηλου και διακριτικής ορυκτότητας, μαζί με μια ανάλαφρη ζωική πινελιά. Το ελαφρύ στόμα αέρινο, μεταξωτό, βελούδινο. Κόκκινα κεράσια, φρέσκο ρόδι και κράνμπερι. Γεύση από σπασμένο πυρήνα ελιάς και μεσογειακά βότανα επίσης. Μια υποδόρια πικρή αίσθηση σαν να γευόμαστε campari, υπογραμμίζει τον κοσμοπολίτικο αέρα του κρασιού. Μέτριες- τανίνες σαν χάδι και μέτρια+ οξύτητα, διατηρούν το μπρίο και την ζωντάνια. Αλκοόλη χαμηλών τόνων. Πάνω που μπορεί να κανείς να νομίσει πως η ήπια και μαλακή αυτή δομή μπορεί να συγκρατήσει το τελείωμα του κρασιού, αλλεπάλληλα κύματα δροσιστικής μακράς επίγευσης εκπλήσσουν με τον τρόπο που αγκιστρώνουν το κρασί στον ουρανίσκο!
Θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε ως την επιτομή του εκμοντερνισμού της ποικιλίας, αν αυτό είχε πια νόημα, καθώς ο Αιμίλιος Αντρέι δημιουργεί στην εποχή του. Εκχυλίζει τόσο ευγενικά την πικάντικη αυτή κρητική ποικιλία, σαν να επιχειρεί να ανακαλύψει και να αναδείξει τη χαμένη της ψυχή. Και το καταφέρνει εξαιρετικά, καθώς το κρασί είναι τόσο προσεγμένο στα σημεία, όσο διαβασμένος είναι και ο δημιουργός του! Εντυπωσιάζει ο τρόπος που ενσωματώνει την κεκτημένη θεωρία στην πράξη! Περπατάμε το κρασί χωρίς να σκοντάφτουμε πουθενά! Η ελαφρότητα της δομής υπηρετεί απολύτως τη φινέτσα του κρασιού, ενώ δένει μοναδικά με τη φρουτώδη εκφραστικότητα και την ποιότητα της πρώτης ύλης. Ισορροπίες μιας προωθημένης οινοποίησης. Είναι ξεκάθαρο πως για να φτάσει κανείς σε τέτοιο αποτέλεσμα, ξέρει από την αρχή τί θέλει. Θα το προτείναμε να το δοκιμάσουν όλοι όσοι δηλώνουν πως δεν πίνουν ερυθρά κρασιά! Κοτσιφάλι νέας γενιάς, που πίνεται τώρα δροσερό (ιδανικά στους 12 βαθμούς) είτε ως aperitivo, είτε δίπλα σε μια pizza margarita. Game changer! (90/100)