Η εισαγωγή στα λευκά κρασιά της Αίτνας, μοιάζει σαν να ξεκινά κανείς να μάθει ανάγνωση επιλέγοντας Ντοστογιέφσκι!
Το έχει το κρασί: να ταξιδεύει τη ψυχή που σύνορα δε γνωρίζει. Μα τι είδους μικρόβιο είναι αυτό που σε κρατά ζωντανό; Ένα είδος σπάνιο μάλλον, συνάμα αναζωογονητικό κατά μία έννοια, χωρίς να ενδιαφέρεται κανείς για αντίδοτο. Γιατί (και) αυτό είναι το κρασί: γεύση ζωής! Και αυτό το ταξίδι το ατελείωτο, που ξεκινά χωρίς να το καταλάβει κανείς, αναπόφευκτα γίνεται απολαυστικός τρόπος ζωής. Κάπως έτσι, ο ένας προορισμός μετά τον άλλον, μικρά ή μεγαλύτερα ορόσημα σμίγουν στις αναμνήσεις μας. Καθώς όμως, οι σειρήνες των εξωτικών κρασιών δεν παύουν ποτέ, οι όποιες κατακτήσεις, φαίνεται να παρασέρνονται στη δίνη του ποτηριού μας! Κι όμως, ένα περίεργο κίνητρο ωθεί προς νέες εξερευνήσεις, εκεί που το κρασί ανθίζει και μας καλωσορίζει, ξανά και ξανά.
Tο να δοκιμάζει κανείς «κρασί της λάβας», επισύρει αλληγορικά το ερώτημα: και σε τι βαθμό διατίθεται να καεί όποιος το επιζητεί; Θα δοκίμαζε κανείς ατόφια φωτιά, αν την άντεχε το ποτήρι του; Αυτή θα μπορούσε να ήταν συνηθισμένη σκέψη ενός εξερευνητή. Τι θα επεδίωκε να δοκιμάσει ένας εξερευνητής κρασιών άραγε; Σίγουρα κάποια στιγμή τα δυο γερά του πόδια θα στέκονταν στο Parco dell’ Etna, μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. Το θρυλικό πάρκο γύρω από το ηφαίστειο της Αίτνας, μας υπενθυμίζει τον κίνδυνο της ομορφιάς. Πως η ατόφια γοητεία, η καθάρια έκφραση και η πηγαία απόλαυση, φλερτάρουν με τον κίνδυνο της υπέρβασης.
Ακριβώς εκεί που δονείται το έδαφος όταν το φημισμένο ηφαίστειο οργίζεται, στους πρόποδες του υφαιστειακού Πάρκου, εδρεύει παράτολμα η Τenuta delle terre nere. Υπάρχει πιο μυστηριακή γη από εκείνη της terre nere, ούτως ειπείν «μαύρη γη», για να τραφούν αμπέλια; Η Σαντορίνη μας, συμφωνεί απολύτως. Τα κρασιά δε από ηφαιστειογενή εδάφη, με το μοναδικό αποτύπωμα του terroir, αποτελούν σημείο αναφοράς διεθνώς. Κρασιά πρωτοφανούς ενέργειας, μοναδικού γήινου χαρακτήρα, εκρήγνυνται σε ανυποψίαστα στόματα, και όχι μόνο. Εσύ θα αντισταθείς;
φωτογραφία: winetaster.gr
ΤΟ ΚΡΑΣΙ:
Μέτριας έντασης λεμονί χρώμα, με χρυσές ανταύγειες. Έντονη κι εκδηλωτική μύτη, με χαρακτήρα. Σε πρώτο πλάνο, εμφανίζεται όμορφα ορυκτή, με τα αρώματα από μπαρούτι να παίζουν μαζί με εκείνα από διακριτικό petrol. Έπειτα, υπέροχα εσπεριδοειδή όπως ώριμο κίτρο και κυδώνι, συναντούν το ροδάκινο, αλλά και το ώριμο μήλο. Γοητευτικά άνθη πορτοκαλιάς, συνυπάρχουν με ήπια λευκά μπαχαρικά, καπνιστό ζαμπόν, βούτυρο, αλλά και ζωικούς τόνους δέρματος! Ξηρό στο στόμα, μετρίου όγκου, με μέτρια προς υψηλή οξύτητα να μετριάζει την ελαφρώς λιπαρή αίσθηση με τακτ. Κομψές γεύσεις από φρέσκο ζουμερό ανανά, τραγανό κυδώνι και πράσινο μήλο, δένουν με αναφορές ανθικές και τσακμακόπετρας. Καλής διάρκειας καπνιστή και βουτυρένια επίγευση κρεμώδους υφής, με γεύσεις από φλούδες πορτοκαλιού, συνοδεύουν τις όμορφες εντυπώσεις του ευγενούς κλεισίματος.
Ένα εξαιρετικό blend από τις αυτόχθονες ποικιλίες Carricante, Catarratto, Inzolia, Grecanico και Minnella, καταφέρνουν να συνδυαστούν επιτυχώς και να αναδείξουν με μαεστρία όλες τις πτυχές του κρασιού. Η κρεμώδης αίσθηση, συνυπάρχει εξίσου με την ορυκτή, την πικάντικη, αλλά και την φρουτώδη. Η κατάσταση του φρούτου εντυπωσιάζει με την ιδανική ωριμότητά του, χάρη στην οποία παρουσιάζεται ακμαίο και ζωηρό, αλλά και με ποικιλομορφία. Σαφές και συνεπές ως προς το terroir που το γεννά. Τέλος, η ηλικία του ουδόλως φαίνεται, καθώς τα πέντε έτη ζωής του στη φιάλη, απλώς προσδίδουν επιπρόσθετη φινέτσα! Σε τέλεια φόρμα να το απολαύσει κανείς τώρα, αλλά και μετά από δύο χρόνια άνετα!
Χρόνος δοκιμής: 12/2020
Αξιολόγηση: 90+/100
PAIRING
Μυλοκόπι σχάρας σε μαγιονέζα αρωματισμένη με κάρυ.